Ιχώρ (resubmit)

Δημιουργός: Γιώργος_Π, Γιώργος

23:47. Διάβαζα...ξανά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα μαύρα ντυμένη, γυναίκα, συλλογίζεται.
Βλέμμα καλοκαιρινό. Φειδωλό για να με κοιτάξει.
Τι να κοιτάζει άραγε; Μου μιλάει θαρρώ.
Την ρωτώ. "Ποιόν τι κινδύνευμα; Ποι γνώμης ποτ' ει;"
Χαμογελά. Δεν μου μιλά. Την κοιτώ.
Περνώ. Δεν σταματώ. Εξακολουθεί να χαμογελά.
Μου αρκεί σκέφτομαι.

Όλα όσα τότε μου αρκούσαν, τώρα είναι περιττά.
Το χαμόγελο θέλω να γίνει λέξεις.
Οι λέξεις έλξεις.
Οι έλξεις άγγιγμα.
Το άγγιγμα αφορμή.
Η αφορμή αιτία.
Η αιτία μαγεία.
Η μαγεία μελωδία.
Η μελωδία χορός μας.
Ο χορός γρήγορος αλλά και αργός, πάντα ερεθιστικός.
Τα βήματα πολλά. Δεξιά και αριστερά.
Βήματα κύματα. Μπάνιο στην ανάγκη.

Στα μαύρα ντυμένη, γυναίκα, συλλογίζεται.
Δεν μου χαμογελά. Με κοιτά απογοητευμένη.
Χαμηλώνω το βλέμμα. Ντρέπομαι.
Σκέφτομαι πως αν γίνονταν τα παραπάνω, θα την είχα αγκαλιά.
Τώρα μόνος στη Θήβα περπατώ.
Τους νεκρούς μου να ενταφιάσω.
Το λυπηρό είναι πως δεν είμαι καν το πρόσωπο που πρωταγωνιστεί.
Είμαι το πρώτο όνομα που ακούγεται στο δράμα.
Δεν θα ενταφιάσω τίποτα.
Μόνο την ψυχή και τις τύψεις μου.

Στα μαύρα ντυμένη, γυναίκα, συλλογίζεται.
Όχι εμένα.


"μεγάλοι δέ λόγοι
μεγάλας πληγάς των υπεραύχων
αποτείσαντες
γήρα το φρονειν εδίδαξαν"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2007