Ο θεός Έρωτας - Für Elise -ε

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Έρωτας γιος της Αφροδίτης. Υπάρχει και η εκδοχή ότι προήλθε από το Κοσμικό αυγό που άφησε η Νύχτα στους κόλπους του Ερέβους (βαθύ σκοτάδι).

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]


Κοιτάξαμε ουρανέ ψηλά ίσως αναπολώντας

αναζητώντας μακριά τη μυστική ατραπό μας.

Μέσα στη νύχτα ορφανές οι ευχές ψάχνανε ταίρι

κλεφτές ματιές στου έρωτα τ' ολόχρυσο τεφτέρι.




Από ζωή ξεπήδησες σαν κόκκος μοναχός

από τ’ ανθού τη γύρη του έρωτα θεός.

Όπως θρηνεί ο νικητής κι όπως λυγά η φτέρη

έτσι κι εγώ γονάτισα γιατ' ήμουνα μικρός.




Η πέτρα μας περίμενε μες της νυχτιάς το κρύο

από του μικρού την προσευχή να γίνει ένας ναός.

Από της λίμνης την πνοή και το γοργό αγέρι

ο ήλιος πίσω γύρευε του έρωτα το φως.

Η πέτρα μας ασκάλιστη μια αχτίδα είχε ταίρι

που σα φιλί τη ζέσταινε και έμοιαζε βωμός.[/B][/I]




[I][B]FÜR ELISE




Κρυφά γεννά τον έρωτα του σύμπαντος η μήτρα

το κλάμα του μας κάλεσε με της νυχτιάς τα πλήκτρα.

Μέσα στο ρεύμα του νοτιά οι νότες ταξιδεύουν

και ως την ήσυχη καρδιά τ’ αστέρια παρασέρνουν.



Στο Für Elise τ’ άπειρο βγαίνει απ’ το σεντούκι

κι έπειτα σ’ ένα πάπυρο γράφεται σε τραγούδι.

Στην πρώτη μου τη θύμηση ο νους παραμερίζει

ίσως λιγάκι νοσταλγεί κι έπειτα ψιθυρίζει:[/B][/I]



[U]♪♫ // ♪♫♪♪ //♪♪♫♪♪ ♪♫ // ♪♫♪♪ //♪♪♫//♪♫♪♪♫[/U]



FÜR ELISE (Φιρ Ελίζ)
Ludwig van BEETHOVEN (1770-1827)
See: Bagatelle No.25 in A WoO.59 Für Elise





Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2007