Επαναφορά

Δημιουργός: Αγαθη, Αγάθη Αρμακά

Βράδυ, καθισμένη στο μπαράκι που μ' αρέσει μ' ένα πουράκι, βότκα και δυνατή μουσική. Μπροστά μου η θάλασσα πίσω τα φώτα της πόλης. Χάνομαι στην εικόνα. Ενότητα Άνεμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

και ξαφνικά χαμογελώ,
μα συνέχεια

είμαι εγώ κι ο εικονικός κόσμος
φιγούρες ασύμμετρες
κομπορρημοσύνη του ασήμαντου
και να υψώθηκε, εξυψώθηκε
το γοριλάκι την Λούσυ του να κατακτήσει

μα εγώ είμαι η Αντιγόνη, η Ηλέκτρα, η Ερατώ

είμαι το άλλο, το ιδιότροπο, το απαιτητικό
είμαι το κρυμμένο, το αυθόρμητο, το σιγανό
είμαι το θέλω, το ζητώ, το χαρίζω
είμαι το μ' αρέσει, το νοιάζομαι, το αδιαφορώ

ναι, ξαφνικά το κατάλαβα
κι αναθαρρώ

της παραμάνας μου τους κόμπους έχω λύσει
τις ενοχές, προίκα της γέννας μου, έχω εξοστρακίσει
τα χρέη μου, όλα, ξέρω πως έχω ξοφλήσει
με τους νεκρούς μου, τώρα, έχω φιλιώσει

και λυτρώθηκα

είμαι εγώ, το ελεύθερο, το αρνούμαι, το μπορώ
είμαι εγώ, που δεν θα σου επιβληθώ
είμαι εγώ, που μοιράζομαι κι αν δεν σου αρέσω,
μέσα μου δεν σε κρατώ

είμαι εγώ
και σου χαμογελώ,
μα συνέχεια
και δεν ανησυχώ

κι αν καμιά λυγίζω
είναι γιατί απ' το δνόφος δεν πρόφτασα να ξεγλιστρήσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2004