Το άγγιγμα

Δημιουργός: ~Oνειροπαρμένη~

Δεν είναι ποίημα... Απλά είχα την ανάγκη να το γράψω... Καλημέρα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Άπλωσε το χέρι του και χάιδεψε τα μαλλιά μου.
Κι ύστερα το τράβηξε κι έφυγε παίρνοντας μαζί του όλο το φως του ανοιξιάτικου ουρανού.
Έμεινα στα σκοτεινά να περιμένω να ξημερώσει...
Μόνο κείνο το άγγιγμα να σκορπάει τριγύρω μαρμαρυγές, κρατώντας νωπές τις μνήμες τα βράδια...

Τόσο απελπισμένη που σε ευχαριστούσα που μου άφησες έστω μια ανάμνηση...
Ποτέ δεν πίστεψα τους άλλους. Πάντα νόμιζα πως θα ξαναγυρίσεις.
Τα μαλλιά μου περίμεναν μετέωρα, βουβά, να ξανανιώσουν την αφή σου..
Όνειρο που τέλειωνε πριν καν αρχίσει...

Οι εποχές έκαναν τον κύκλο τους. Ώσπου ήρθε πάλι η άνοιξη..
Τώρα το ξέρω κι εγώ πως δε θα ξαναρθείς.
Άλλωστε και το άγγιγμα ξεθώριασε...[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2007