Αχαριστία

Δημιουργός: prophet, Χρίστος Ζαντής

Ένα ποίημα που είχα γράψει παλιά με την AnNaMaRia ελπίζω να σας αρέσει..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ'έχω ανάγκη και σε νοιάζομαι
μα για ό,τι κάνεις να ξέρεις θα πληρώσεις
Τι να κάνω που σε χρειάζομαι
μα την αγάπη που σου δίνω δεν μπορείς ν'ανταποδώσεις

Σου'χω φτιάξει χρυσό βωμό
και σου'χω κάνει και θυσία
Σ'έχω στα μάτια μου θεά
και σ'ονομάζω Αχαριστία

Πως μπόρεσα να σε πιστέψω
να νομίζω πως τα πάντα ήσουν εσύ
Να σκιάζομαι πίσω απ'το πέπλο της ψευτιάς
και να πιστεύω πως ότι ήθελες το κάναμε μαζί

Σ'αγάπησα, σε ζήτησα, σε κράτησα κοντά μου
και καμμιά στιγμή τα χείλη μου δεν θα'λέγαν πως φταις
Και γω κουτός τα σφάλισα μην τύχει και το πούνε
μην τύχει και σου έλεγαν πως κάνουν ότι θες

Με σκότωσες, μου άνοιξες αμέτρητες πληγές
γι'αυτό δεν θέλω να γυρνώ ποτέ στο χθές
Στον τόπο εκεί που οι πληγές μένουνε πάντα ανοιχτές
και δεν το θέλω μόνο εγώ, για να γυρνάς και εσύ το θες

Στο παρελθόν ήμουνα μόνος, στο παρελθόν είχα χαθεί
ήθελα μόνο να σε έχω μα ότι έκανες δεν ήταν αρκετό
Χαμένες, ψεύτικες οι αναμνήσεις που είχαμε μαζί
μα έπεισα το μέλλον μου και το παρόν, πως να ζήσω χωρίς εσένα, το μπορώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2004