Το σκηνικό

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λιωμένα βλέμματα και λέξεις σταυρωμένες
Δυο μάνες στέκονται, αμίλητες σα ξένες
Η μια στο μνήμα επάνω την καρδιά αφήνει
Η άλλη απλά την συμπονεί και κλαίει για κείνη

Είναι δυο φίλες από χρόνια αγαπημένες
Βιώσαν και οι δυο στιγμές μαυροντυμένες
Η μια στον άντρα της τρισάγια χρόνια κάνει
Η άλλη στου γιου της τα σαράντα τώρα φτάνει

Κοίτα τριγύρω, άσπρα μάρμαρα χιλιάδες
Κλαίνε για φίλους, συγγενείς, ίδια μανάδες
Αυτό είναι όλο που θα μείνει απ’ τον καθένα
Χίλια «γιατί» μας, περασμένα σε καδένα

Δυο μέτρα γη που και γι’ αυτά κάποιος πληρώνει
Κι ύστερα απλά σ’ ένα κουτί μας παραχώνει
Αλήθεια, ο θάνατος με τη ζωή πως μοιάζει
Παντού πληρώνουμε… το σκηνικό αλλάζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2007