Genesis-και εγένετο φώς

Δημιουργός: marakos1948, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναξιές είχε το πνεύμα μεσα στο απόλυτο σκοτάδι που για αιώνες του έκανε συντροφιά.Κάποια στιγμή δεν το άντεξε.Καιρός να γίνω αναρχικός,αφου έτσι κι αλλιώς με τη μαυρίλα συνυπάρχω.Εβγαλε τότε μια κραυγή απελπισίας και θυμού "κάτω ο Θεός"!Αλλα τότε κατάλαβε πως δεν υπήρχε Θεός παρα μόνο εκείνος."πάει τάχασα "μονολόγησε απελπισμένα,"εξύβρισα τον εαυτό μου"!"Δεν περνάει κι ο χρόνος γαμώτο και αρυτίδιαστος ζώ σε τούτα τα μαύρα ντουβάρια".Γύρω του απόλυτη σιγή."κάτι πρέπει να κάνω,δεν γίνεται,θα μου σαλέψει και μετά θα επανέλθει ξανά το χάος"
Λοιπόν με το ένα,με το δύο,με το τρία...μπουρλότο να γίνουνε ούλα!Τότε ένα μεγάλο μπάμ ακουστηκε,μιά έκρηξη που φώτισε τους κατασκότεινους τοίχους του κελιού του.Εκατομμύρια χρώματα έβαψαν τα πάντα γύρω του και μικρά κομμάτια απο τους τοίχους σαν σβώλοι εκσφενδονίστηκαν προς τα έξω λαμπυρίζωντας."τι όμορφα που είναι τούτα τα βεγγαλικά..και τουτες οι λαμπερές πέτρες "."Καιρός να προχωρήσω κι άλλο..ας φτιάξω λοιπόν ένα κεραμίδι να βάλω το κεφάλι μου απο κάτω κι ας το ονοματίσω ..ουρανό αλλα και μια Γή για να πατάω κάπου στέρεα".Ομως δεν έμεινε ευχαριστημένος με την Γή που έφτιαξε γιατί ήτανε κατάξερη και πανάσχημη."ε φιλάρα" ακούστηκε μια φωνή απο μέσα του."ποιός είσαι εσύ που φωνασκείς ξεδιάντροπα"?είπε ερευνώντας τον αχανή χώρο γύρω του.Τότε ξανακούστηκε η φωνή ακόμα πιό δυνατά"ειμαι το άλλο μισό σου Δημιουργέ,το αρνητικό σου δηλαδής,ο κακός σου εαυτός να πούμε βρε ανάρχα"."Με τρόμαξες δαιμόνιο,δεν κάνουνε μωρέ έτσι σ ένα πλάστη,άντε δεύρο έξω να ησυχάσω απ τις γκρίνιες σου".
Ετσι με λίγα λόγια η κακή πλευρά του πλάστη πήρε υλική υπόσταση και κάθησε αντικρυστα στο πανάγαθο πνευμα του."λέω να συνεχίσω τη δημιουργία,ελπίζω να μη μου κάνεις ζημιές πονηρό πνεύμα έχω το λόγο σου?".Το πονηρό πνεύμα χαμογέλασε ειρωνικά και ανταπάντησε "άν περιμένεις απο μένα "λόγο" πανάγαθε,καλλίτερα να το ρίξεις στην δουλειά και στην πορεία βλέπουμε"

συνεχίζεται

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-05-2007