Μ

Δημιουργός: Paxatouridis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρειαζόμουν έναν Μάντη
για να μπορέσω να ακουλουθήσω την σκιά σου.
Σα νυφικό σε τύλιγε, δεν σε ακολουθούσε.
Στα βαθιά μου όνειρα σε σκεφτόμουν να στέκεις εκεί πέρα
αγέρωχη
με βαμμένα κόκκινα χείλη
να ζωγραφίζεις το δικό μας αύριο
με ένα βλέφαρο να κλέβεις τα καλύτερα χαμόγελα της ανθρωπότητας

Και αν έβλεπες καθρεύτη γελούσες δυνατά
φανερά ανώτερη
ενώ εγώ
ακόμη κυνηγούσα την φεγγαρόλουστη σκιά σου

Με πλησίασες.

Σαν να με κερνούσε ο Θεός.

Τα αστέρια να παίζουν με τα μαλλιά σου
κι εγώ
αλήθεια
έκλαιγα από την ομορφιά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-05-2007