φαντάσματα ο νους γεννά

Δημιουργός: χρήστος

δυστυχώς ο υπολογιστής της δουλειάς αρνείται να μου ανοίξει τη σελίδα. να είστε καλά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με κλείνουν σίδερα βαριά
μα εγώ συλλέγω ίχνη σθένους
για να ανακράξω τους ανέμους,
μπάτη μαΐστρο και βοριά,
να μου χαρίσουν λευτεριά
τη τόλμη του πιο άγριου μένους:

να ρίξω φως σ’ ότι με κρύβει
και σ’ ότι με πονά, φωτιά
να σπάσω ότι με ραγίζει
να διώξω ότι με γερνά

πελάγια βάραθρα ποθούν
να καταπιούνε το κορμί μου
μα βάζω όλη τη δύναμή μου
νικώ το βάθος του βυθού
και βρίσκομαι άξαφνα αλλού
στη θαλπωρή ξερής ερήμου

χρόνια που φύγανε πουλιά
αγάπες χίμαιρες πετάξαν
μα όλα εκείνα που μου τάξαν
μέχρι να βγούνε αληθινά
φαντάσματα ο νους γεννά
πως τα 'χω λέει κερδίσει τάχα :

πως έσπασα ό,τι με ραγίζει
πως έδιωξα ό,τι με γερνά
κι έριξα φως σ' ότι με κρύβει
και σ’ ότι με πονά, φωτιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2007