Το λαθος

Δημιουργός: chris

δε ξερω να γραφω ποιηματα, απλα ηθελα να το μοιραστω με καποιον αγνωστο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Eιμασταν μαζι καιρο
απο τοσο δα παιδια,
ημουν τοσο ευτυχισμενος
σ' αγαπουσα αληθινα.

Και ετσι παρασαν τα χρονια
με αγαπη και ευτυχια,
ομως ηρθε η βραδια
που αρχιζει η δυστυχια.

Πρωτο αμαξι στο φαναρι
αγκαλια με καποια αλλη,
διπλανο ησουν εσυ
δακρυσα και εγω μαζι,

το 'χω ομως μετανιωσει
αλλα λες πως ειναι αργα,
η αγαπη σου η τοση
χαθηκε σε μια βραδια.

Σε ζηταω δυο χρονια
μα εσυ με αγνοεις
κι ας μου λενε ολοι οι φιλοι
πως για μενα μονο ζεις.

Τωρα πια καταλαβαινω,
οσο και να μ' αγαπας,
τιποτα δε θα 'ναι ιδιο
στη ζωη αυτη για μας,

γι'αυτο φευγω ο κουτος,
μακρια σου η ζωη
ειναι ανουσια τελειως
και ενα τελος θα δωθει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2004