Αμβροσία της οδύνης

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα σας στιχ-Άνθρωποι.. να εκφραζόμαστε ελεύθερα.. με τις όποιες συνέπειες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με γόμα έσβησες κι αυτή σου την σκιά
Και με χλωρίνη πότισες όλο το σπίτι
Καίγονται οι άνθρωποι μονάχα με φωτιά
Κι όχι με άσπρο της αφέλειας ξενύχτι...

Πλένεις το σώμα.. ξεκουράζεις το μυαλό
Και ξεκινάς με κάποια νέα αφετηρία
Πάνω στο κύμα πέταξες έναν φελλό
Μα ας μην έγραφες επάνω του "Μαρία"...

Δένεις σφιχτά κάποια σακούλα απ' το χτες
Στον κάδο ρίχνεις τα συντρίμμια της αγάπης
Ρακοσυλλέκτης η χαρά μου.. μα ό,τι θες
Είναι μπλεγμένο στον ιστό κάποιας αράχνης...

Άδειο κρεβάτι.. με γυναίκες της στιγμής
Πώς την αγάπη με ευτέλεια συγκρίνεις;
Κρασί ανέρωτο σου έδωσα να πιεις
Κι εσύ μονάχα αμβροσία της οδύνης...



18-5-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2007