Ο θειος Κωστας ο ψαρας

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο θειος Κωστας ο ψαρας</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο θειος Κωστας ο ψαρας</b><p>Δημιουργός: Aris4, <i>χωρις  το  4</i><p><i> Αφιερωμενο  σε  εναν  απο  τους  πιο  ωραιους  ανθρωπους  που  εχω  γνωρισει  στη   ζωη  μου  ...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μερος πρωτο , η προετοιμασια<br />
<br />
Το καλοκαιρι αρχιζε επισημα τη στιγμη που ο θειος μου ο Κωστας<br />
κατεβαζε απο το ραφι τα συνεργα του ψαρεματος , και αρχιζε να τα επιθεωρει<br />
μανιωδως .<br />
Ως τοτε μπορει να μη τα ειχε σκεφτει καθολου , ομως  οταν τα επιανε στα χερια του<br />
ηταν σαν να τους μετεδιδε πυρετο που εσπαζε θερμομετρα , και επρεπε<br />
να τα βουτηξει στη θαλασσα να τα σωσει !<br />
Ξετυλιγε λοιπον καμια εικοσαρια οργιες απο το καθε καρουλι πετονιας που ειχε ,<br />
και εψαχνε προσεκτικα να δει μην υπηρχε   κανας κομπος , κανα γδαρσιματακι ,<br />
και οτι αλλο προβλημα , που ενδεχομενως θα οδηγουσε τον ψαροπολεμο που<br />
ητανε ετοιμος να κυρηξει , σε ηττα . Μετα απο τις πετονιες σειρα ειχαν τα αγκιστρια .<br />
Αν κανενα ειχε πιασει σκουρια , την ετριβε προσεκτικα με ενα λεπτουλι<br />
γυαλοχαρτο ωσπου το αγκιστρι γυαλιζε παλι σαν ολοκαινουργο . Επειτα με μια<br />
τριγωνικη λιμα , λιμαριζε τις μυτες τους  σε τετοιο σημειο που<br />
κι αητος να τις εβλεπε θα ζηλευε ! Κατοπιν τα βαριδια ...... καμια δεκαρια , φτανουνε .<br />
Το μαχαιρι και η ταναλια . Ενα τροχισματακι κι ενα λαδωματακι , πανε κι αυτα .<br />
Ενας παλιοκουβας , κι ενα κομματι μουσαμα που πανω του απιθωνε τα συνεργα <br />
την ωρα του ψαρεματος , καλουτσικα ακομα . Το καλαθι , για τα δολωματα <br />
και τα  ψαρια σε καλη κατασταση . Η αποχη , που τη χρησιμοποιουσε σ' ενα μερος <br />
που  τα νερα ηταν ρηχα , ηρεμα , και με φυκια , για να πιανει μικρες γαριδες <br />
για  δολωμα , κι αυτη σε καλη κατασταση .<br />
Ολα τα εργαλεια ετοιμα , τσεκ !<br />
<br />
Μερος δευτερον , τα δολωματα .<br />
<br />
Θα μου πειτε ," καλα ρε , τα δολωματα δεν ειναι μερος της προετοιμασιας ? "<br />
Και θα σας απαντησω , "ναι και οχι ".<br />
Γιατι ιδιως το ενα απο τα αγαπημενα δολωματα του θειου μου , για τα μελανουρια , το ψωμοτυρι , ηταν μια διαδικασια , που εμοιαζε λιγοτερο<br />
με προετοιμασια και πιο πολυ με ιεροτελεστια !<br />
Απο κανα δυο μερες μπροστα , φροντιζε να ξερανει καμποσες φετες ασπρου<br />
ψωμιου . Το βραδυ πριν το ψαρεμα του εριχνε σταγονα σταγονα το νερο<br />
ωσπου μετα βιας να υγρανθει , το ηθελε να παραμεινει σφιχτο αλλα <br />
να μην τριβει . Μετα επαιρνε τυρι φετα , - οσο πιο ξυνη τοσο το καλυτερο - ,<br />
την εκοβε κομματακια σ' ενα πιατο , κι επειτα μ' ενα πηρουνι την ελιωνε<br />
ωσοτου εμοιαζε κατι σαν ασπρος ταραμας . Κατοπιν εβαζε τα δυο συστατικα<br />
σε ενα μεγαλο μπωλ , και αρχιζε να τα πλαθει με υπομονη Θιβετινου καλογηρου !<br />
Το πλασιμο αυτο κρατουσε καπου μιση ωρα . Το τελικο αποτελεσμα ηταν ενα<br />
προοιον λευκο - κρεμ στο χρωμα , συμπαγες , και με μια ελαστικοτητα που το<br />
εκανε να μοιαζει με φαγωσιμη πλαστελινη ! Μετα το εκανε ενα μπαλακι στο<br />
μεγεθος μιας γροθιας , το τυλιγε σε ενα πλαστικο , και το 'βαζε ως το πρωι<br />
στο ψυγειο να σφιξει ακομα περισσοτερο .<br />
Ψωμοτυρι ετοιμο , τσεκ !<br />
Το πρωι πεντε η ωρα , εγερτηριο , ευτυχως ανευ καραμουτζας , απλα ενα δυο<br />
σκουντηματα ," ελα ανηψιε , αν ειναι να 'ρθεις για ψαρεμα σηκω ".<br />
Πω πω , σπασικλα το ξυπνημα στις πεντε το πρωι , οταν εισαι οκτω χρονων .<br />
Αλλα τι να εκανα , ηθελα να παω . Nτυσιμο , νιψιμο , - σιγα ρε, μην εκανα και μπανιο - , μια φετα ψωμι με μαρμελαδα , ενα ποτηρακι χυμο, και δρομο .<br />
Ο θειος ο Κωστας στο ενα χερι κρατουσε τον κουβα με ολα τα συμπραγκαλα ,<br />
και στο αλλο το καλαθακι , και το τσιγαρο .<br />
Εγω , με την αποχη επ' ωμου , περπατουσα περηφανος που θα εβγαζα το ψαρι μου <br />
με τον τιμιο ιδρωτα του προσωπου μου ! Βοηθητικος βεβαια , <br />
αλλα πανω  στη μαχη , πασα προσφορα δεκτη !<br />
Γιατι για μαχη μιλαμε , ο θειος μου ο Κωστας δεν πηγαινε για ψαρεμα για<br />
ν' απολαυσει την ομορφια της θαλασσας , η για χαλαρωμα , οπως  εκαναν<br />
μερικοι , αυτους ο θειος μου τους ελεγε γιεγιεδες, ( μιλαμε αρχες<br />
δεκαετιας 1960 , οποιος δεν ξερει τι ηταν αυτοι ας ρωτησει κανα παλιοτερο ) .<br />
Ο θειος μου πηγαινε για ψαρεμα με μοναδικο σκοπο την γενοκτονια<br />
καθε οντος που φορουσε λεπια , και ειχε την ατυχια να κολυμπησει<br />
οπου θα εριχνε το αγκιστρι του .<br />
Τελος παντων , φτασαμε στο σημειο που ειχε γαριδες , κι ο θειος μου<br />
πηρε την αποχη και μπηκε μεσα , με μενα ξοπισω να κραταω το καλαθι .<br />
Ωραια ηταν , περπατουσες μεσα τριαντα μετρα , και το νερο μολις που<br />
εφτανε στα γονατα , κι εμπαιναν αναμεσα στα δαχτυλα μου τα φυκια<br />
και με γαργαλουσαν , θαυμα ηταν .<br />
Επιασε λοιπον ο θειος μου τρεις τεσσερις ντουζινες γαριδες , και ανακατες<br />
με φυκια , για να τις κρατουν φρεσκιες , τις εβαλε στο καλαθι .<br />
Πανετοιμοι τωρα απο καθε πλευρα , και με ηθικο ακμαιοτατο , ξεκιναμε<br />
να σφαγιασουμε τα ψαρια της δυτικης Πελοποννησου !<br />
<br />
Μερος τριτον , το ψαρεμα<br />
<br />
Μετα απο γρηγορο περπατημα μισης ωρας , φτανουμε τωρα κατω στα βραχια ,<br />
εκει που τα πλοια κανουν αριστερη στροφη για να μπουν στο λιμανι .<br />
Εδω ο θειος μου εβαζε εμπρος το δευτερο μερος της ψαροιεροτελεστιας .<br />
Πρωτα αναβε ενα τσιγαρο , τραβαγε μια γερη ρουφηξια , και γεμιζε<br />
πατοκορφα τα πλεμονια του . Μετα οσφριζοταν τον ανεμο να υπολογισει<br />
κατευθυνση και ταχυτητα .Αυτο ητανε πολυ σημαντικο γιατι ο θειος Κωστας<br />
δεν ψαρευε με καλαμι , την πετονια τη στριφογυριζε και την πετουσε με το χερι ,<br />
και του την εσπαγε αν ειχε τον ανεμο στο προσωπο .<br />
Και αυτο για δυο λογους ,<br />
πρωτον , γιατι θα επρεπε να προσθεσει βαριδια .<br />
Θα μου πειτε ," και τι εγινε ? "<br />
Εγινε και παραεγινε , γιατι πιο πολλα βαριδια σημαινε πιο γρηγορο βυθισμα<br />
του δολωματος , και ο θειος μου ητανε equal opportunity ψαροσκωτοστρας .<br />
Ηθελε το δολωμα να βυθιζεται με πιο αργο ρυθμο , για να εχουν τις ιδιες<br />
ευκαιριες  να τσιμπησουν , απο αφροψαρα μεχρι βυθοψαρα .<br />
Δευτερον , κοντρα ανεμος τον δυσχερενε στην ακριβη τοποθετηση του <br />
δολωματος , πραγμα για το οποιο παινευοταν .<br />
Αν ελεγε ας πουμε , " το αγκιστρι δεκαεφτα μετρα εξω , και τρια δεξια " , <br />
μπορουσες να βαλεις στοιχημα οτι το αγγιστρι δεν θα λαθευε παραπανω<br />
απο μισο μετρο μπρος πισω, η δεξια αριστερα .<br />
Αλλα , πισω στην αναγνωριση εδαφους .<br />
Ο θειος μου εκανε ενα γυρο τα βραχια να δει που τα νερα ηταν ταραγμενα ,<br />
ωστε τα ψαρια να μην αντιλαμβανονται το χαρο που εσκυβε πανω τους ,<br />
και που ηρεμα , για να βλεπει τι κολυμπαγε ως κατω στο βυθο !<br />
( Ναι αγαπητοι μου , τοσο καθαρα ησαν τα νερα τοτε ).<br />
Κατοπιν , και αφου ειχε διαλεξει επακριβως το σημειο απ' οπου θα εξορμουσαν<br />
οι δυναμεις του , απλωνε τα χερια του στα συνεργα .<br />
Πρωτα απλωνε τον μουσαμα , εβαζε απο μια πετρα σε καθε γωνια , και στο<br />
αριστερο μερος απιθωνε μαχαιρι , ταναλια , καλαθι , και κουβα .<br />
Και τωρα , η ωρα του μακελειου , την θυμαμαι σαν χθες ! <br />
Το πρωτο αγκιστρι εφυγε με μια λαχταριστη γαριδα καρφωμενη απο τη ραχη .<br />
Σε λιγοτερο απο εικοσι δευτερολεπτα ακουσα τον θειο μου να λεει " αααπ .. σε<br />
τσακωσα' " ,τραβηξε μανι μανι την πετονια , και ξαγκιστρωσε ενα σπαρο ισια με<br />
μια πιθαμη . Εσκυψε να τον ριξει στο καλαθι , και τοτε .... τοτε εγινε κατι που<br />
στα σαραντα πεντε τοσα χρονια που εχουν περασει , δεν το ΄χω πει σε ανθρωπο .<br />
"Θειε οχι , μηηη ... θα φαει τις γαριδες ! ! ΄΄<br />
Σας ειπα , ημουνα οκτω χρονων , κι ειχα σηκωθει κι απο τις πεντε ,<br />
λιγη κατανοηση παρακαλω .<br />
Ο θειος μου με κοιταξε , και μου εδωσε χωρο να νιωσω το ασηκωτο βαρος<br />
της κοτσανας . <br />
"Ανηψιε , αμα παρεις μια φετα ψωμι στο χερι και κανεις βουτια , μπορεις<br />
να την φας οταν εισαι κατω απ' το νερο ? "<br />
Εεεεε .... μαλλον οχι θειε Κωστα , και μαλιστα καταλαβα και τι παει να πει<br />
η φραση , σαν ψαρι εξω απ' το νερο !<br />
Μετα απο αυτο το ρεζιλικι , ειπα του θειου μου οτι θα παω παραπερα , με την<br />
αποχη , μπας και βρω κανα καβουρα .<br />
Ψεμματα , στα μερη μας οι καβουρομανες δε γεννανε τοσο ηλιθια καβουρια ,<br />
απλα , χρειαζομουνα λιγο χρονο να ξεκοκκινισουνε τα μουτρα μου .<br />
Στο μεταξυ  ομως , τα πραγματα πρεπει να πηγαινανε καλα , γιατι καθε λιγο ακουγα<br />
το θειο μου να φωναζει ," ωωωπ ..... πας κι εσυ", η "ωρε θα φαμε καλα σημερα", <br />
η κανα χαζο , οπως, "ελα κι εσυ στο θειο". <br />
Aλλα αυτο μονο  το σκευτηκα , δεν το ειπα .<br />
Σαν μικρος μπορει να ημουνα λιγο βλακας , αλλα δεν ημουνα και μα ..... !<br />
Ξερετε τι εννοω .<br />
Εν ολιγοις , οσο κρατησαν οι γαριδες , οι σπαροι παθανε μεγαλη ζημια .<br />
Αλλα αυτο για τον θειο μου τον Κωστα ητανε μονο η προθερμανση . Το μερακι<br />
του στο ψαρεμα ηταν τα μελανουρια . <br />
Εδω δεν ειχε καμμια διαφορα απο τον Τζενγκις Χαν ! <br />
Μετα απο ενα δεκαλεπτο διαλειμμα για τσιγαρο , εβγαλε απ' το καλαθι<br />
το μεγαλυτερο του οπλο , το ψωμοτυρι .<br />
Σοβαρα τωρα , οταν το επιανε στα χερια του , και δεν σου ελλειπε η φαντασια ,<br />
θα μπορουσες να ορκιστεις οτι ακουγες πενθιμες καμπανες να χτυπουν στο βυθο<br />
για την επικειμενη συμφορα .<br />
Κι αυτο γιατι το γοητρο του θειου μου δεν επετρεπε να ριξει παραπανω απο<br />
δυο φορες ψωμοτυρι χωρις να βγαλει μελανουρι !<br />
Αρχισε λοιπον ο δευτερος γυρος , και η δουλεια πηγαινε καλα γιατι ο θειος<br />
ητανε ολο χαρες και γελια . Αλλα μια φορα που του σκαλωσε το αγκιστρι<br />
στα βραχια , ειπε ενα σωρο λεξεις που αρχιζανε ολες απο " θα σου ....... ",<br />
" να σου ....," η τελειωνανε σε "...σου". Εγω βεβαια εκανα την κοροιδα ,<br />
οτι δεν ακουγα , αλλα μεσα μου χασκογελουσα που ηξερα τι ελεγε !<br />
Μικρος ημουνα ασσος στα μπινελικια , τωρα τα ξεχασα !<br />
Εν τω  μεταξυ ομως κοντευε να παει δεκα η ωρα , κι ανυπομονουσα να φυγουμε<br />
γιατι με ειχε πιασει μεγαλη πεινα .<br />
Εδω παλι ισως να ρωτησετε "καλα ρε , και γιατι δεν εβαζες ενα σαντουιτς στην<br />
τσεπη ?"  Θα σας απαντησω ευθεως , "οι σοβαροι ψαραδες οταν πανε για ψαρεμα ,<br />
πανε για ψαρεμα , δεν πανε για πικ - νικ , αυτα τα κανουνε οι γιεγιεδες "!<br />
Κοιτα να δεις τι μαθαινεις διπλα στο θειο σου ρε , πλακα εχει !<br />
Εριξα μια ματια στο καλαθι , και διαπιστωσα οτι μαλλον θα φευγαμε σε λιγο ,<br />
για δυο λογους , πρωτον , το καλαθι ηταν σχεδον γεματο , και δευτερον , το<br />
ψωμοτυρι κοντευε να τελειωσει .<br />
Αυτο σημαινε τρια πραγματα , σπιτι , μασες , και ααααχ... ξαπλες !<br />
Αλλα δεν υπολογισα καλα την απληστια του θειου μου οσον αφορουσε τα μελανουρια .<br />
Οταν ειδε οτι το ψωμοτυρι λιγοστευε επικινδυνα , αλλαξε τακτικη ο μπαγασας ,<br />
και αρχισε να βαζει στο αγκιστρι το μισο απο οτι εβαζε πριν !!<br />
Σας ειπα , Μογγολος !!!!<br />
Αλλα και η απληστια του ειδους του θειου μου βρισκει το μαστορα της ,<br />
οταν λειπει το δολωμα , και μετα απο καμποση ωρα ακουγοντας το ρεφρεν ,<br />
" ελα , ενα ακομα και φυγαμε ", το ψωμοτυρι τελειωσε .<br />
Ο θειος μου δεν βλαστημησε , κοιταξε ομως τη θαλασσα με  παραπονο ,<br />
και ειπε "φτου σου  μωρη πουτανα , την αλλη φορα θα φτιαξω παραπανω!!"<br />
Νομιζω δεν ειναι αναγκη να επαναλαβω τους ανωθεν χαρακτηρισμους !<br />
Μαζεψαμε τα συνεργα , και το καλαθι με τα ψαρια , και πηραμε το δρομο<br />
της επιστροφης .<br />
<br />
Μερος τεταρτον , η επιστροφη<br />
<br />
Ο δρομος για το σπιτι στην παραλια περνουσε μπροστα απο το λιμανι , εκει<br />
που ειναι ολα τα καφενεια . Καναμε λοιπον τεσσερις πεντε στασεις , για να<br />
δειξει ο θειος μου την ψαρια σε φιλους και γνωστους , και για να πει τεσσερις - πεντε φορες εκεινο το θρυλικο του ," η θαλασσα ειναι προσωρινα αδεια ... οποιος<br />
θελει ψαρι , ελατε στο θειο .. χαχαχαχα "<br />
Κι εγω γελουσα μαζι τους , γιατι ως τοτε νομιζα οτι μονο εμεις οι μικροι λεγαμε<br />
κοτσανες , αλλα ειδα οτι καμια φορα και οι μεγαλοι δε πανε πισω !<br />
Αλλα μαλλον κι εκεινον πρεπει να τον ειχε κοψει η πεινα , γιατι τελικα ξεκολλησε , και συνεχισαμε για το σπιτι .<br />
Ο θειος μου κουβαλουσε ολα τα συμπραγκαλα , μαζι με το καλαθι που τωρα<br />
ζυγιζε μερικα κιλα , κι εγω παλι με την αποχη να προπορευομαι .<br />
Πλατς - πλουτς , μεσα κι εξω απ' το νερο να κυνηγαω μουρμουρες , για να<br />
κανει τη διαδρομη πιο ευχαριστη . Αλλιως θα ητανε μονο περπατημα .<br />
Αυτο ομως μεχρι να πλησιασουμε το σπιτι . Οταν φτασαμε καμια πενηνταρια<br />
μετρα απο την αυλοπορτα , εγω κοντοσταθηκα και περιμενα . Ο θειος μου<br />
δεν χρειαζοταν αλλο σινιαλο , αφησε κατω το καλαθι ," ουφ , με 'πιασε η <br />
ρημαδα η μεση μου παλι. "<br />
Κι εγω , βοηθητικος ονομα και πραμα , αμεσως προσφερα τις καλες μου<br />
υπηρεσιες , "αστο θειε , μπορω εγω."<br />
Ειπαμε , το ψαρι μου το εβγαζα με τον τιμιο ιδρωτα του προσωπου μου .<br />
Σηκωσα λοιπον το καλαθι , και μισο - κουβαλοντας , και μισο - σπρωχνοντας<br />
με το γονατο το πηγα ως την πορτα του σπιτιου .<br />
Εκει περιμενε η θεια μου , που το πρωτο που εκανε ηταν να βαλει τις<br />
φωνες του θειου μου ," ουουου .... να χαθεις ... σα δε ντρεπεσαι λιγο , να <br />
βανεις μικρο παιδι να σου κουβαλαει το καλαθι τοσο δρομο"<br />
Συνηθως , οταν βαζεις τις φωνες σε καποιον δεν χαμογελας , ουτε εκεινος<br />
που τις μαζευει χαμογελαει .<br />
Αλλα σαν μικρος δεν καταλαβαινα ολες τις λεπτομερειες , κι ελεγα της θειας<br />
οτι ημουνα δυνατος , κι οτι το λιμανι δεν ητανε και τοσο μακρια !<br />
Τοτε εκεινη μου ελεγε μπραβο παιδακι μου , παντα ετσι δυνατος και προθυμος<br />
και με γεμιζε φιλια !<br />
Να , καπως ετσι εμεις τα αγορια μαθαινουμε να λεμε ψεμματα στα κοριτσια ,<br />
και αντι για ξυλο , εισπρατουμε φιλια , και αλλες περιποιησεις !!<br />
Τι εννοω ? Να , αμεσως μετα τα φιλια η θεια μας εστειλε να πλυθουμε ,<br />
για να ειμαστε ετοιμοι για το φαγητο , ψαρια τηγανιτα , και ντοματοσαλατα<br />
με πρασινη πιπερια που μου αρεσε . Αυτη ειναι περιποιηση !!!<br />
Στο τραπεζι , μετα το φαγητο , ο θειος μου αρχισε να εξιστορει τα συμβαντα<br />
της ημερας , κι εγω βρηκα ευκαιρια να πω συγνωμη , παω για υπνο .<br />
Τα τελευταια λογια που ακουσα οπως πηγαινα στο κρεβατι , ηταν της θειας μου<br />
να λεει " Κωστη .. τα 'χω ξανακουσει αυτα ", και του θειου μου να απαντα ,<br />
"μωρε θα τα ξανακουσεις ... και θα πεις κι ενα τραγουδι !!!"<br />
<br />
Μερος πεμπτον , σημερα<br />
<br />
Θειε Κωστα , τωρα εχω περασει τα πενηντα , κι εσυ κοντευεις να πιασεις<br />
τα ενενηντα . Καιρος ηταν να γραψω λιγες γραμμες για σενα , ετσι , ενα ευχαριστω,<br />
στον ανθρωπο που με εμαθε ν' αγαπαω το ψαρεμα .<br />
Χωρις να ξεχναω τη θεια την Αννα !<br />
Ενα ευχαριστω στον ανθρωπο , που παντα , μου φερθηκε πιο πολυ σαν δευτερος<br />
πατερας παρα σαν συγγενης .<br />
Θα χαρεις να μαθεις οτι εχω γινει ο φοβος , και ο ........ τρομος<br />
των ψαριων του κολπου του Μεξικου , απο το Texas ως την Florida .<br />
Ενα μονο δεν ξερω αν θα σου αρεσε , αλλα θα σου το πω κι ας με φτυσεις .<br />
Οποτε παω για ψαρεμα , παιρνω μαζι μου και σαντουιτς , και τσιπς , και ποτα ,<br />
και παγο .<br />
Εχασα το δρομο μου θειε , πηγα με τους ..... γιεγιεδες !<br />
<br />
Αλλα θυμαμαι πως με εσενα ηταν καλυτερα . <br />
Το ξερω πως σου λειπει η θεια η Αννα, αλλα μη στεναχωριεσαι ,<br />
 στην αγκαλια του θεου ειναι .<br />
<br />
Χρονια σου πολλα , Καλη ψαρια θειε Κωστα ! ! !<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2007</td><td valign=top></td></table><br />