Ανοιχτή Πληγή

Δημιουργός: pinky, ...and brain

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου δίνεις λίγες στάλες ευτυχίας
ενώ πληρώνω χαράτσι δυστυχίας.
Πάνω που λέω να ορθοποδήσω
και στη ζωή μονάχη να βαδίσω
μου τραβάς απ’ τα πόδια το χαλί
και μ’ αφήνεις μετέωρη, βουβή
τα κομμάτια της ζωής μου να μαζεύω
και με ψέματα τις σκέψεις να πλανεύω.

Πόσο θέλω ένα πρωινό
να ξυπνήσω απ’ το λήθαργο που ζω
και κατάματα να σου το πω:
«μια σου ηλιαχτίδα με θαμπώνει
η συννεφιά σου πια δε με θυμώνει,
έμαθα στα λίγα να αρκούμαι
τη μοίρα πια δε την αρνούμαι».

Μα …
Η απουσία σου τώρα αισθητή
μοιάζει ανοιχτή πληγή
μικρή κι απρόβλεπτη που είσαι βρε ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2007