Μικροί πωλητές (μαριλένα)

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

πλατεία Συντάγματος ώρα μηδέν… στην όποια ελπίδα ακόμα ζει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]justawoman[/B]

Δουλειές του ποδαριού
βαριά στους ώμους η ζωή
κι εσύ χαμόγελο πλατύ
και μαύρα μάτια, μόνο μάτια
κατάστηθα να με καρφώνεις
Ούτε οχτώ χρονών καλά-καλά

–Πάρε, πάρε ένα κουκλάκι

Δε θέλεις οίκτο κι ούτε αφορμή
της περηφάνιας σου η λάμψη
να ραγίσει
Η άρνηση ν’ αποδεχτώ την ύπαρξη
τόσου άδικου μαζί
μένει μετέωρη
Μ’ ένα ζεστό γέλιο γάργαρης αθωότητας
σαλτάρεις πρόωρα
στον άξενο κόσμο
της σκληρής επιβίωσης
και των χαμένων ευκαιριών
Κόσμο ρατσιστικά ενοχικό στην ευτυχία

Κι όμως ξεκαρδίζεσαι
και χαρίζεσαι…



[B]Αγαθομανής κι επιπολαία[/B]

Είσαι όμορφη, κυρία,
Κι είμαι το πιτσιρίκι, αυτό που ζει
στο περιθώριο της χαράς της πλαστικής σου.
Βγάλε ένα φύλλο γιασεμί, βγάλε μια μέλισσα,
βγάλε το τόπι που κουκούλωσες μετάξια,
κι έλα να παίξουμε το “πάρε – δώσε”.
Καλά το ξέρω, εγώ θα σου το μάθω:
εσύ λοιπόν, θα μου χαρίσεις προσοχή,
απ’ την ψυχή σου –όχι ζαβολιές,
κι εγώ σου δίνω ότι μού ‘βαλαν στα χέρια,
κανένα δε φοβάμαι τώρα!
σου δίνω κι ένα θησαυρό από μέσα μου,
ματιές αστέρια για να πορευτείς
τις νύχτες της υπόλοιπης ζωής σου.

- Δώσε μου λίγη σημασία, κύριε,
Χωρίς λεκέδες στων ματιών την άκρη.
Τότε κι εγώ αμέσως θα σου δείξω
με τις ανεπιτήδευτες χειρονομίες μου,
με τους φακούς της μάταιης ευφυΐας μου,
τους ίσκιους που καραδοκούνε στις γωνίες,
και τα βαμπίρ της λίγης μου ζωής.
Σήμερα, σου πουλάνε τα κουκλάκια μου,
αύριο την αθωότητά μου,
μεθαύριο, κύριε, τη ζωή μου…
Κι αν σήμερα μου ‘δωσες λίγη σημασία,
μη με ξεχάσεις φεύγοντας
απ’ την πολύβουη την πλαστική χαρά σου.
Θυμήσου με αύριο και μεθαύριο, κύριε,
που εκπαιδευμένη θα χαρίζομαι από μόνη μου,
με το ίδιο τίμημα, την προσοχή σου,
σ’ όποια μορφή σου βρίσκεται... κύριε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2007