Δεν τσαλακώνονται οι λέξεις

Δημιουργός: mantinada, Μαρία Κ.

Μην αφήνεις τα "φίδια", ανάσα μου, να δηλητηριάσουν την Ψυχή σου... Μόνο αν τους το επιτρέψεις μπορούν να σ' αγγίξουν!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]
Τσαλάκωσαν τις λέξεις είπες...
Και σπάραζε η Ψυχή σου...
Ένα δάκρυ κύλησε...
Μα είχες άδικο...

Δεν τσαλακώνονται οι λέξεις...
Αδύνατο είναι...
Ο Λόγος ανήκει στον Άνθρωπο...
Εκείνος μόνο να τον τιθασεύσει μπορεί...

..........

Ζήλεψαν τα θεριά τον Άνθρωπο...
Ένα φίδι μπροστάρης μπήκε...
Κάτι να αρθρώσει προσπάθησε...
Μάταια όμως...

Δεν πλάστηκε για να μιλά...
Μα για να σέρνεται...
Παγωμένο και βουβό...
Δηλητήριο γεμάτο...

..........

Χαμήλωσε το βλέμμα ο Άνθρωπος...
Πάνω στο φίδι το κάρφωσε...
Καθάριο βλέμμα, ζεστή καρδιά...
Στα χέρια το πήρε...

Μια ανάσα καυτή του πρόσφερε...
Ένα χαμόγελο...
Μα να ζεστάνει το φίδι δε μπόρεσε...
Αναστέναξε...

..........

Ένα σημάδι στην παλάμη έχει από τότε ο Άνθρωπος...
Ένα σημάδι που το φίδι του χάρισε...
Μια στάλα δηλητήριο στις φλέβες...
Την Ψυχή του να σκοτώσει προσπάθησε...

Κανείς δε μπόρεσε στο φίδι να διδάξει...
Η Ψυχή δεν πεθαίνει...
Ο Λόγος δε χάνεται...
Εκείνος αιώνια θα ζει...

..........

Μέσα απ' τις λέξεις...
Που κανείς να τσαλακώσει δεν κατάφερε...

..........[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2007