Να μη λυπάσαι που γερνάμε

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Καλό ξημέρωμα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Να μη λυπάσαι που γερνάμε

Χαμήλωσε το φως και κάθισε κοντά μου,
έχουμε σχέδια να κάνουμε ακόμα,
τα ‘χω απλώσει δες, μες στη ποδιά μου.

Μη με κοιτάς μ’ αυτό το βλέμμα το φευγάτο,
έχουμε αλλάξει είν’ αλήθεια, μα κρατάμε
μες τη καρδιά μας της ζωής όλο το πάθος.

Δώς μου το χέρι σου σφιχτά να το κρατήσω
πάνω στο στήθος μου, να νοιώσεις τους παλμούς μου,
μες την παλάμη σου τα χείλη να ακουμπήσω.

Μη βλέπεις πίσω σου τα χρόνια μας που φύγαν,
να μη λυπάσαι που περνάνε και γερνάμε
μα να θυμάσαι μόνο, πόση αγάπη είχαν.

Κοίτα τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας,
λάμπει ο ήλιος. . . πως μυρίζουνε οι κήποι!
Θα ‘μαστε εκεί, όσο χτυπάει η καρδιά μας.

ΚαΤερίνη.
24.05.07[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2007