Ισσοροπώ

Δημιουργός: whateva

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η αυτοπαρατήρηση ως έννοια ισορρόπησε ανάμεσα στο κενό που δημιουργούσε ο καθρέφτης
ταλαντεύτηκε για λίγο μπρος και πίσω πάλι και έπεσε κάτω

η επίγνωση της ασθένειας του υπάρχειν σκονίστηκε στο υπόγειο της μνήμης, γράφτηκε στα πρακτικά όνειρα αρχείου και εξαϋλώθηκε
ξύπνησα αργότερα από τη σκόνη που έπεφτε στα μάτια μου, θα περιμένω άρρωστη στο πάτωμα νιώθοντας πως κάτι πλανιέται γύρω μου

ταβανοθεραπεία και σήμερα, η αλλιώς να ψάξω κάπου αλλού να κρυφτώ γιατί υπάρχει οξυδέρκεια και πραγματομοσύνη κάτω από την ομπρέλα της τυχαίας γνώσης
μη κρύβεσαι, γίνε αόρατος και περπάτα ανάμεσα τους, βγάλε τη γλώσσα σου περιπαιχτικά , βάλτους τρικλοποδιά, τράβα τις τρίχες από τα μαλλιά τους, μη κρύβεσαι, εμφανίσου αόρατος και εξαφανίσου με την παρουσία σου

μην φανερωθείς ποτέ, κράτα την υπόσχεση, μην υποκύψεις και γίνεις θύτης, τα πάντα είναι σπασμένα και τα πάντα είναι κερασμένα, το ηλιοβασίλεμα, το όνειρο και η αλήθεια, η δράση κοιμάται εκεί που θα πας να της ξυπνήσεις, ως άλλος μορφέας, ως άλλος παρά εσύ

και η πόλη πάντα έτσι ήταν, εσύ πια την βλέπεις αλλιώς...

όλα θα αλλάζουν σαν διαδοχικές εικόνες, τίποτα δεν μένει ίδιο στα μάτια μας, στο μυαλό μας όλα ρέουν, εξαφανίζονται, πεθαίνουν και γεννιούνται για πάντα έτσι ξανά και ξανά…

εμείς θα μείνουμε εδώ , άγγελοι χωρίς φτερά, χωρίς αιτία ύπαρξης, θα παρατηρούμε, μα δεν θα επεμβαίνουμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2007