Εξομολόγηση ενός φονέα

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Καιρό είχα να σας παραμυθιάσω... μου έλλειψε! Μπάμπη, μου επιτρέπεις να δανειστώ το σκηνικό της δεύτερης εποχής σου;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ιησουίτες στα νερά του Ιγκουασού,
στα παραπήγματα των ιεραποστολών,
μου είπανε - Πρόσεχε, ο Κύριος μετά σου,
εκεί που πας, τους κυνηγούς των κεφαλών.

Δεν ξέρουν όμως, τη θανή μου καρτερώ,
μπας και το κτήνος που 'χω εντός μου σκοτωθεί,
βέλος αν μ' εύρει στο κορμί φαρμακερό,
και σκότος ρίξει μες στα μάτια μου βαθύ.

Κάποιας μιγάδας η ανείπωτη ομορφιά,
φιτίλι που 'καιγε τη ζήλεια μου κρυφό,
μια νύχτα που 'βρισκε στα χέρια του αγκαλιά,
μαζί τους φόνευσα, κορίτσι κι αδερφό.

Μέσα μου ο άνθρωπος με τράβηξε ως εδώ,
τύψεις με τρώνε και μια τελευταία ευχή,
είθε χαρά στο δρόμο μου μην ξαναδώ,
κι άλλους μη βλάψει η χολεμένη μου ψυχή.

Κι αν είναι ο άνθρωπος, που κρύβω έτσι καλά,
για να σκοτώσω το θεριό να θυσιαστεί,
ας γίνει έτσι... κι ας το κτήνος να γελά,
πως πάλι εκείνο νικητής θα 'χει χριστεί.

Μιας Κρεολής τους ολοστρόγγυλους γλουτούς
και μιας μπουκάλας το σκουρόχρωμο κρασί,
για να ξεχνώ, ποθώ, τους φόβους τους κουτούς,
και μπήγω μέσα μου λυτρωτικό σπαθί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2004