Μα χαρά μου, εγώ

Δημιουργός: annaΤi, Αννα... (όχι του mw...)

σε 43 φουσκάλες καφέ συν 43 δια δύο... δηλ.... χμμμμ....: τρομπέτα, σε ritmo cubano... δεν πέτυχα το χαρούμενο στο στίχο... απέτυχα στο καθάριο μπλε... προσπάθησα πάντως το ρυθμό... χαχα... στα χαρούμενα, de me thelei kardia mou, ti na kano??? :-)))) ->

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

«Συγχώρα με χαρά μου,
η ψυχή μου είναι κύμα, καρδιά μου.»


Χίλια διαμάντια, χίλια διαμάντια
το φως δεν φτάνουν
της καρδιάς σου, της καρδιάς σου
που λούζεται με δίψα
μιας χαράς απλής, τόσο απλής:
να λείψει η θλίψη•
δίχως να ‘ναι πάντα, αυγή ή νύχτα
χωρίς μια τύψη

Re1
Τ’ απελπισμένα, στη ζωή μας
δεν της ταιριάζουν
Ούτε και σ’ εσένα, ούτε και σ’ εμένα
οι λέξεις στάζουν,
ποτέ το ψέμα, ποτέ τον φόνο
μες στη κραυγή μας…
Γιατί οι νύχτες, όπως και τ’ άστρα,
είν’ στη ζωή μας…

Re2
Μα χαρά, μου εγώ,
καρτερώ, τη στιγμή,
που θα ‘ρθει, σαν κύμα,
ζωή, να μου πιεί
Μα καρδιά, μου εγώ,
που μιλώ, τη σιωπή
γελάω, στο κρίμα,
κερνώ, με κρασί

«τ’ απελπισμένα δεν μας ταιριάζουν χαρά μου
ούτε σε νύχτες που κι ο Θεός μας ξεχνά…»

Re1

Re2

Παίξε χαρά… μου, ζούμε…

Πάνω στον γκρεμό, σαν κύμα ζω
με δίχως ζάρια, μα και άδεια
στη χαρά σου, θα γλεντώ
Πάνω στο γκρεμό, σαν κύμα ζω
είν’ τα χάδια, σα διαμάντια
πιο πολλά δεν σου ζητώ
Πάνω στον γκρεμό, νερό ξεσπώ
μοιάζει κρίμα, κι είναι πλήγμα
να φεύγω εγώ
Πάνω στον γκρεμό, σε χαιρετώ
χαρά…,
καρδιά… μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2007