To μενταγιον

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον Αύγουστο σε γνώρισα στην Σπάρτη
μια αγάπη που δεν βάζει ανθρώπου νους,
χωρίσαμε ένα δειλινό του Μάρτη
σε χωριστούς πετάξαμε ουρανούς

Το μενταγιόν που ‘χάθη τον Οκτώβρη,
με πέτρα σ’ ένα χρώμα χαλαζί
μου έλεγες πως αν αγόρι το ‘βρει
για πάντοτε θα είμαστε μαζί

Περάσαμε τις νύχτες του Γενάρη,
πως μέλωνε η αγάπη την καρδιά
μου χάριζες τ’ ολόγιομο φεγγάρι
σου γέμιζα με άστρα την ποδιά

Τον άλλο μήνα που οι ποιητάδες
μελλούμενα διαβάζαν στις γενιές
αρχίζαν να ξυρίζουν οι βοριάδες
και δείχναν θα ‘ρθουν βαρυχειμωνιές

Δεν είχε μπει καλά-καλά ο Μάρτης,
το μενταγιόν το βρηκε μια γιαγιά.
Πως ξέφτισε του έρωτα ο χάρτης,
πως ξέπνοα ψιθύρισες το «γεια»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-06-2007