Και φεύγω

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

με τον κύκλο των χαμένων ποιητών τι θα κάνουμε; έχει αρχίσει και μπαγιατεύει!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα πέπλα σου ανεμίζουνε,
το πρόσωπό μου αγγίζουνε,
Σαλώμη, σ' έναν ξέφρενο χορό,
να σε κοιτώ ζαλίστηκα,
αγάπη δε σου ορκίστηκα
και φεύγω, τώρα ακόμα που μπορώ.

Μου φέρεσαι παράξενα,
απ' το δικό μου άξονα
τριγύρω λες κι ο κόσμος σου γυρνά,
κι αν δίπλα σου ξενύχτησα,
αγάπη δε σου ζήτησα,
και φεύγω, δίχως να 'ρχομαι ξανά.

#
Κουράστηκα, δεν το 'θελα,
Σαλώμη απ' το χορό σου,
τα λόγια σου είν' ανώφελα,
μη χάνεις τον καιρό σου...
#

Μυστήρια τ' ανθρώπινα,
φαρμάκι σου και το 'πινα,
στο στόμα μου καφές ήταν πικρός,
φιλί δε φυλακίστηκε,
μυαλό δεν ξεμυαλίστηκε,
και φεύγω, όσο ακόμα είναι καιρός.

Τα πέπλα σου τα διάφανα,
πώς να κοιτώ κατάφερνα
τα μάτια σου, χωρίς να μαγευτώ;
Έτσι ήρθανε τα πράγματα,
μας λείψανε τα θαύματα,
και φεύγω, δίχως άλλο να σκεφτώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2004