Περί προφυλακτικών

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Σάββατο σήμερα, μέρα Θεού για ξεφάντωμα, τσάρκες, έρωτες ....και καλό κρεβάτι!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Συνηθίζω να φυλάω μέσα στο συρτάρι του γραφείου μου, ένα κουτάκι με προφυλακτικά, το οποίο ανανεώνω κάθε φορά που λήγει το προηγούμενο, για κάποια έκτακτη ανάγκη που ίσως προκύψει μια μέρα. Σήμερα πέταξα το ληγμένο κι αγόρασα από το φαρμακείο της γειτονιάς μου, ένα καινούργιο. Κι έτσι μου ήρθε συνειρμικά να καταθέσω ετούτες εδώ τις σκέψεις. Από τα 12 σκουφάκια που περιείχε, δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε ένα απ’ το πακέτο τόσα χρόνια. Ημερομηνία λήξεως, Ιούνιος του 2007. Καλώς ήρθε το καλοκαιράκι. Αγοράζω συχνά πράγματα που τελικά δεν χρησιμοποιώ και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως συμβαίνει και με τα προφυλακτικά, πιστεύοντας ίσως πως θα μου κάτσει κι εμένα μια μέρα η καλή, να γαμήσω. Συνήθως με γαμάνε άλλοι κι αυτό το αναφέρω μεταφορικά, αλλά παρακαλώ να το σημειώσετε στο κούτελό μου και να αναγράψετε επάνω τη λέξη ΜΑΛΑΚΑΣ. Ναι, πρέπει να είμαι χιλιόμετρα μαλάκας, εφόσον έμαθα 30 χρόνια τώρα, να χουφτώνω το εργαλείο με τα χέρια μου, χωρίς αυτό να διεισδύει σε ένα γυναικείο κόλπο, όπως θα ήταν το λογικό και το σύνηθες. Πάντα η ίδια δουλειά με τα σκουφάκια, αγοράζω καινούργια, πετάω τα ληγμένα. Αιωνία τους η μνήμη. Γιατί βέβαια στον κόσμο που ήρθαμε, κάποιοι γαμάνε και κάποιους τους γαμάνε οι άλλοι.
C’ est la vie που λένε οι Γαλλόφωνοι. Όπως αυτό το νεαρό ζευγαράκι που μένει στο διπλανό διαμέρισμα της πολυκατοικίας μου και η κρεβατοκάμαρά τους εφάπτεται στον τοίχο της κουζίνας μου. Πάω ο άνθρωπος να βάλω μια μπουκιά φαΐ στο στόμα κι αρχίζουν κάθε μεσημέρι τα βογγητά και οι ερωτικοί αναστεναγμοί από δίπλα. Αχ, αχ, αχ, αχ, αααααααχ. Βάλε φίμωτρο κοπέλα μου, σιγαστήρα, ΕΛΕΟΣ! Υπάρχουν σεξουαλικά στερημένοι σ’ αυτό τον κόσμο που δεν έχουν δει μουνί, ούτε ζωγραφιστό για 30 χρόνια. Υπάρχουν κάποιοι συνάνθρωποί σου που υποφέρουν όταν εσύ χαριεντίζεσαι στο κρεβάτι με τον λεγάμενο. Ή μήπως σου αρέσει να ακούγεται ο οργασμός σου σε όλη την πολυκατοικία; Να σου πούμε και μπράβο αν είναι έτσι. Αλλά κι όταν διασχίζω το δρόμο να περάσω απέναντι το φανάρι, τα πιτσιρίκια που μόλις βγήκαν απ’ τ’ αυγό τους, με τις σχολικές τσάντες στους ώμους, να σου γλωσσόφιλα και να σου ξερογλυψίματα κι εγώ να κατεβάζω τα μάτια από τη ζήλια και την ντροπή και ν’ αλλάζω πεζοδρόμιο εξ αιτίας τους. Σκεφτείτε και λίγο τον διπλανό σας ρε άτομα, που υποφέρει. Θα θέλατε να είσαστε στη θέση του; Κι έπειτα επιστρέφω μόνος πίσω στο σπίτι, ανοίγω τον υπολογιστή και μπροστά στην οθόνη, εξασκώ τη χειρωνακτική εργασία που μάθαινα από μικρός. Αχ ρε μάνα, μ’ έκανες άντρα εμένα, αντί να γεννηθώ γυναίκα με βυζά και τα μπούτια όξω, να με καβατζώνει κι εμένα ο προϊστάμενος στην εταιρία που εργάζομαι. Πήγα που λέτε σήμερα, στο πλησιέστερο φαρμακείο, για την αγορά του νέου κουτιού προφυλακτικών και χωρίς να ντραπώ διόλου, ζήτησα με σθένος και στεντόρεια φωνή από την κουκλάρα υπάλληλο του φαρμακείου, ένα κουτάκι των 6 τεμαχίων, 4 ευρώ και 10 λεπτά το πακετάκι. Αχρείαστο θα’ ναι, γι’ αυτό να είστε βέβαιοι και το υπογράφω. Μέχρι τον Ιούλιο του 2011 που λήγει, δε θα έχει χρησιμοποιηθεί ούτε ένα τεμάχιο. Αλήθεια, έχω μια απορία. Γιατί όλα τα προφυλακτικά λήγουν πάντα τους θερινούς μήνες; Βέβαια αντέδρασα κι εγώ λάθος εδώ που τα λέμε. Θα έπρεπε να δοκιμάσω τα νέα προφυλακτικά με την υπάλληλο του φαρμακείου, για να είμαι βέβαιος ότι αξίζουν τα λεφτά τους. Θα έπρεπε να της πω πριν της δώσω τα χρήματα “παρακαλώ Δεσποινίς, θα μπορούσα να τα δοκιμάσω μαζί σας, πριν τα αγοράσω;” Είμαι δυο φορές μαλάκας και παρακαλώ να το αναγράψετε κι αυτό στο κούτελό μου. Μη με παρεξηγείτε, άρρωστος είμαι απ’ την αγαμία. Πολλά βράδια δε με πιάνει ο ύπνος, με το που ξαπλώσω στο κρεβατάκι μου, σηκώνεται το εργαλείο και κάνει μετάνοιες. Στριφογυρίζω με τις ώρες γύρω-γύρω, αλλά ο Μορφέας με έχει χεσμένο. Άργησα να καταλάβω το πως σκέφτονται οι γυναίκες. Σίγουρα πάντα με το κάτω αυτί τους. Όπως κι εμείς με το κάτω κεφάλι μας. Γιατί όταν δεν λειτουργεί το σεξουαλικό, όλα τα υπόλοιπα υπολειτουργούν. Να είστε καταραμένοι, άντε γεια. Εγώ θα σας κοιτάζω απ’ τον Παράδεισο μια μέρα, όταν με το καλό ανεβώ εκεί ψηλά. Τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ θα με πάρουν στο δούλεμα βέβαια όταν μάθουν πως ήμουν παρθένος όλη μου τη ζωή, αλλά δεν πειράζει. Καλή καρδιά. Άντε γεια, θα σας δω ξανά τη Δευτέρα ....Παρουσία![/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-06-2007