Αυτό το κάτι

Δημιουργός: annaΤi, Αννα... (όχι του mw...)

Τζενάκι, δικό σου... :-) Καλό μεσημέρι... Καλή εβδομάδα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό το κάτι,
ανάμεσα… ανάμεσα στα φύλλα,
ανάμεσα στα κλαριά, αυτό το φως κι αυτή η λάμψη…
Η λάμψη του φεγγαριού, η λάμψη του δειλινού
η λάμψη τεχνητού –μπλε- φωτισμού
και η φωνή μιας Κάρμεν που χλευάζει ωρυόμενη
το μάτωμα τόσων ταύρων, στο πλήθος ανάμεσα
κι ανάμεσα στους ψιθύρους, ανάμεσα στο
πατημένο χώμα μα και ανάμεσα στο ανέμισμα
ενός φουλαριού δεμένου, στο λαιμό γηραιάς κυρίας…
Ανάμεσα… πίσω… πίσω από…
Πίσω από τα κλαριά, το φύλλωμα, το δέντρο…
το χαλασμένο παγκάκι, που κουνάει…
το πλακόστρωτο, τα δέντρα, τα σκαλοπάτια,
το ξύλο, τη δημοσιά… το τέμπλο της εκκλησίας…
τους οικείους γνωστούς, που ήρθαν όλοι τους εκεί…
απρόβλεπτα… σε μια αναλαμπή… στον Αϊ Γιάννη,
απρόσμενα όλοι παρόντες μ’ εξαγνισμένο βλέμμα…
Ο Δημήτρης, ο Γιώργης, ο Ιωάννης και η Ευγενία…
όλοι τους άγιοι… και όλοι τους άνθρωποι πολιούχοι
μιας ζωής παρούσας και μιας ζωής περασμένης…
μαζί γελάσαμε, τρέξαμε, μάθαμε, γευτήκαμε, πονέσαμε,
μοιραστήκαμε… τόσα… τόσα που και το λιβάνι
τέτοιον εξαγνισμό δεν τον νογάει… έρωτας, χλεύη,
αγάπη, φιλία…καλέμι θαρρείς το θυμιατό…
και τα θρύμματα κάτω, αμάζευτα… ασυμμάζευτα…
ένα κερί να λιώνει… ένα χαμόγελο να γελά…
μία ζωή που αντέχει, μία άλλη που είναι εκεί
και όλο επιμένει… να αλλάζει και να κυλά και…
και ένα χέρι, μία κουβέντα, δύο λέξεις… τρεις σιωπές
και το φεγγάρι κίτρινο, ν’ αγκαλιάζει καθολικά εμάς…
Δεν σε ζήτησα αυτό το βράδυ κι ας περιστράφηκα πάλι
γύρω σου, πάλι σε άτοπες ανασφάλειες,
στα μαχαιρώματα εκφράσεων τόσο άδικων…
αποκυήματα σκέψεων κατευθυνόμενων…
ενστίκτων προδομένων… χόρεψα, μα δε σε ζήτησα…
μόνο ευχήθηκα, να είσαι καλά… κι εγώ, καλά είμαι…
ξαναγεμίζω… αλλιώς βέβαια… αλλά…
Να είσαι καλά..., όπου και να ‘σαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2007