Λασπη,λασπη,λασπη

Δημιουργός: ΠΥΘΙΑ, ΣΟΦΙΑ

Και η λάσπη ,γίνεται πηλός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο άγγιγμα του έρωτα,όλοι γινόμαστε ποιητές.
Έτσι είχα διαβάσει κάποτε.
Κι όμως δεν ερωτεύτηκα πραγματικά για πρώτη μου φορά...
Γιατί αποφάσισα να πιάσω το μολύβι και να γράψω τώρα;
Και μάντεψε.Με το που ανακάλυψα,το μέγεθος των μετριότατων γραπτών μου
πήρα την απόφαση και το ξαναπέταξα.
Αλλά να που το ξανάπιασα.Ένας θεός ξέρει γιατί.
Τι θα μπορέσω,άραγε,άλλο ,με περίτεχνο τρόπο,αντάξιο των ματιών σου να εξιστορήσω;
Μάλλον τίποτα...Γιατί τίποτα δεν είναι αντάξιο των ματιών σου.
Σαν ομίχλη,που δε σ'αφήνει καθαρά να δεις η σκέψη μου,αποτυπωμένη πάνω στο χαρτί,τα γραπτά μου.
"Τουλάχιστον δεν είναι λάσπη",θα μου πεις.
"Κι ούτε φλούδες μανταρίνι",θα συμπληρώσεις.
"Λάσπη όχι"θα σου απαντήσω."αλλά παίρνεις όρκο,για τα μανταρινόφλουδα";;;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2007