Μ' Ενα Ζε'ι'μπεκικο

Δημιουργός: ΧΡΗΣΤΟΣ 43

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ' ΕΝΑ ΖΕ'Ι'ΜΠΕΚΙΚΟ

Με των ματιών σου το γαλάζιο
φτιάχνω κι απόψε έναν κόσμο φωτεινό
Σκοτώνω καθε αρχαία λύπη
κι απ' την αρχή μαθαίνω εγώ να σ' αγαπώ

Τα μαύρα ρούχα δεν σου πάνε
μονάχα ήλιοι και σταυροί Βυζαντινοί
παίχτ' το κλαρίνο σου τσιγγάνε
απ' της ψυχής της το παράπονο να βγεί.

R
Μ' ένα ζειμπέκικο γλυκά συντρίβεσαι
σαν σώμα άγιο κι' αντρίκια κλαις
Ελλάδα μάγισσα πονάς κι' αμύνεσαι
στο περιθώριο μ' εφτά ζωές.

Με αλήτες άνεμους βυθίζω
μες στη μεσόγειο τους ύποπτους χρησμούς
Το είδωλό σου σπάω το γκρίζο
κι από καθρέφτες δραπετεύεις σκοτεινούς.

Μα πριν το χάραμα επιστρέφεις
με μάτια αρχάγγελου κι όψη ενός τρελού.
Τον έρωτά μου δεν αντέχεις
στα κολαστήρια με ρίχνεις του χαμού.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2007