Συμπληγάδες

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]
Η Ήρα σε στέλνει Αθηνά τους ναύτες να ενθαρρύνεις
ούριος άνεμος φυσά φουσκώνουν τα υφαντά πανιά
στα καταγάλανα νερά ακολουθούνε σμήνη
Φινέα η φιγούρα σου σαν όνειρο αργοσβήνει...[/I]



[B]Π[/B]έπλο η ομίχλη κι άγριοι αγέρηδες φυσούνε
αριστερά και δεξιά τα πλοία ν' απειλούνε
γαλάζιοι βράχοι ορθώνονται σα φύλακες του νόμου
γαλάζια μάτια αντίκρισα την ώρα αυτή του τρόμου.

Στις δυο μεριές ενός στενού οι βράχοι πλησιάζουν
το περιστέρι του Διός, αγνό, δεν το τρομάζουν
στου Ολύμπου τις ψηλές κορφές ο άνεμος το δέρνει
μα αυτό αμβροσία θεϊκή απ’ άλλους κόσμους φέρνει.

Κατά μήκος του στενού, ορμά μονάχο τώρα
της Αθηνάς είναι η ματιά που γλύκανε την ώρα
χτυπιούνται οι βράχοι δυνατά και τα φτερά του πιάνουν
μα είναι μόνο στην ουρά και όλοι ησυχάζουν
κρατά ο Ιάσων μες το νου τα μυστικά του μάντη
και τα φτερά που πιάστηκαν στη δεξιά παλάμη.

Οι βράχοι απομακρύνονται κι οι ναύτες πέφτουν στο κουπί
τεράστια τα κύματα σμίγουν την κρίσιμη στιγμή
μ' όλη τη δύναμή περνούν κοντά βλέπουν το τέλος
μα η Αργώ ορμητική γοργά περνά σα βέλος.



Περνούνε σα μικροί θεοί τις Συμπληγάδες πέτρες
μες το μυαλό μου έρχονται οι δύσκολες οι μέρες
προτού να συγκρουστούν ξανά οι θυμωμένοι βράχοι
σύνορα, κόσμοι, όνειρα σ' άνιση μπαίνουν μάχη.

Το δυνατό, τ' αδύνατο, οι νόμοι και τα πάθη
της φύσης περιορισμοί και απειλές του Άδη
το ξύλο στο κατάστρωμα θα σπάσει μοναχά
ζωή και θάνατος κι εμείς στο πριν και στο μετά.

Πρόσωπο των γαλάζιων βράχων
ασάλευτο πια θα 'σαι
σα σύμβολο υποταγής
στους νόμους της μικρής μας γης

κι ο μανιασμένος άνεμος ίσως πραγματικότητα...
όριο διαχωριστικό, κίνδυνου σκοπιμότητα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2007