Χορός για τον χορό

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναξιά εστί ανυπαρξία...
Ανυπαρξία για τους άλλους...
Και η ύπαρξη της φυσικής μας υπόστασης που στηρίζεται στην ανυπαρξία της πνευματικής μας υπόστασης?

Πρέζα είναι και πρέπει να την κόψεις...
Την ντόπα την γνωρίζω, από την κόψη, των αιχμών του προσώπου σου...
Γιά μιά ακόμη φορά, το γέλιο και πάλι ήρθε απ'τα έξω...

Κι εσύ, για μιά ακόμη φορά, τελείς εν αναμονή άλλων αποτελεσμάτων, πράτωντας ακριβώς τα ίδια, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως και τότε...
Η ντόπα, διακρίνεται στο παραπάτημα, στο ψεύτικο νευρικό γέλιο, στο πως στριφογυρίζεις στον ύπνο σου παλεύοντας με τα σεντόνια, στο πώς γίνονται κόμπος που σε πνίγει, σαν θηλειά ανχόνης, προιόν μιας αυτόχειρης καταδίκης.
Η ντόπα, φαίνεται μετά το ξενέρωμα, όταν αναρωτιέσαι, ποιός σε οδήγησε σε αυτή την δίκη και που στο διάολο ήταν ο συνήγορος σου.
Συνήγορο του διαβόλου τον λές...Κάτι θα ξέρεις...
Κι ύστερα, πάλι απ' την αρχή...
Πάλι στην άσπρη ξενοιασιά των σβησμένων φώτων...
Πάλι στην μαστούρα των ανούσιων λόγων...
Πάλι σε ασύνδετα χαχανητά, προιόν ενέσεων ήχου, σε χέρια διάτρητα, απ'όσα αρνούμενα, προσπάθησες να τους εμφυτεύσεις...
Πάλι, σε κόσμο άλλο, περασμένο, ξεπερασμένο...
Σε κόσμο που όρισε την αφετηρία και μέσω αυτής την ύπαρξη και δια μέσω υπάρξεως το παρόν, καταδικάζοντας το μέλλον, να γίνει παρελθόν, προκειμένου να μη αποριφθεί ποτέ το παρόν...
Κι εσύ, ως ανίσχυρος όμηρος, ενός αδιάκριτου ταμπού, παντρεύεσαι το παρόν, αγνοώντας, ότι το μέλλον, σου επιφυλάσει ένα εν αγνοία σου διαζύγιο με το παρελθόντα παρόν...

Κι ο χορός του Ζαλόγγου καλά κρατεί...
Πάντα εν αγνοία του Αλή πασά και των Τουρκαλβανών του...
Ο χορός, για τον χορό...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2007