Εωθινό Σάλπισμα

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

Το όνειρο οδηγεί σε έναν κόσμο που όλοι φαντάζονται επιθυμούν αλλά δεν διαβαίνουν. Της αμφισβήτησης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εωθινό Σάλπισμα

Φεγγάρι φως μου σκοτεινό
διαβαίνεις τις πορείες των ενόχων
Φώτα χιλιάδες σύντροφοι συνωμότες
ενώνουν τις ψυχές για το αύριο
Δρόμος μακρύς με το φως της ορμής ταξιδεύει
χέρια παλάμες υγρές, που η μια ψάχνει την άλλη
Άγγιγμα μιας γλοιώδους αίσθησης
ρυπαρών επαφών ενόχων
Χαμερπείς σκέψεις αυτών, που βιώνουν τη θλίψη
αηδιαστικών αποφάσεων μιας ζωής, που γαβγίζει
Φύλακες ανομολόγητων παθών,
που ελπίζουν να ζήσουν την κάθαρση
σε μια άλλη διάσταση, όπου οι υπάρξεις
θα ‘ναι επιεικείς και οι σκηνές επισφαλείς σε ήθος

Φίλοι νεκροί θα διαδέχονται την είσοδο των νέων
Μάταια θα περιμένουν γνώριμες συμπεριφορές
Ιδέες θα συντηρούν τη σκέψη μέσα στο χάος
Θλίψη της θύμησης μιας άλλης ζωής
Μυρωδιά των νεκρών, θα καλύπτει τη γειτονιά των αγγέλων
Μόνος μέσα στην απόλυτη μοναξιά του σύμπαντος
Ευεργέτης της αγάπης, που σου δόθηκε
Ανάξιος να νοιώσεις, το χάρισμα τιμωρείσαι

Εσύ από εσένα,
η αξία άγνωστη,
η ηθική ανύπαρκτη
Εσύ όμως εκεί,
Υπαρκτός φανοστάτης του τίποτα
εκπροσωπείς το μηδέν, διοικείς το μηδέν
δεν περιμένεις κανέναν

Αδιάλλακτος διαπραγματευτής του κέρδους
μαγεμένος από τους σαλπιγκτές σου
γλίσχρος αισθημάτων και ψυχής,
κλαις γι’ αυτό, που άλλο δεν γνωρίζεις
κλαις αυτό, που τίποτα δεν προσδοκάς
Μαζεύεις τα πλάσματα της νύχτας
στο χώρό τους εσύ, περπατάς
φαντασία και όνειρο η αγχόνη,
πόρτα στα δικά σου φτερά

Μην κρύβεσαι, μη φοβάσαι,
όταν βρεθούμε δεν θα ξέρει κανείς κανέναν
Γυμνοί θα συστηθούμε ξανά,
Άκου οι άγγελοι πλησιάζουν
Γλυκόφωνος ο σαλπιγκτής
του εωθινού σαλπίσματος,

Η αρχή μιας αρχής ξεγραμμένης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2007