αποδράσεις φαντασίας

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρίκοχες κρήνες διοχετεύουν στον ύπνο μου ροές
δια μέσου αόρατων πήλινων αγωγών
που υφέρπουν κάτω από τη γη, κάτω απ’ τα βήματά σας
και τα βήματά μου
στέλνοντας σήματα διαρκή για εναλλαγές
για θλιβερά περάσματα δίχως επιστροφή….
Τι Αδίστακτες νύχτες!
Τι όνειρα ανίκανα να δραπετεύσουν
Απ’ την καθημερινότητα! Κάνοντας αδυσώπητο
ακόμη και τον ύπνο που μετατρέπεται θαρρείς
σε θλιβερό προγύμνασμα θανάτου
κι εμένα ωθώντας με να εύχομαι:
Είθε να μην γεννιότανε ποτέ αυτό που προορίζεται να φύγει…
Μα μήπως αυτός δεν είναι ο ορισμός της ματαιότητος;

Όχι δεν θα ενδώσω σε σκέψεις τέτοιες.
Με του μυαλού τη δύναμη θα αντισταθώ
παραβιάζοντας τις πύλες του ονείρου
κι εισβάλλοντας αιφνιδιαστικά
στις απαγορευμένες ζώνες της φαντασίας
εκεί που δεν υπάρχουν εκβολές
μα το νερό κυλά ολόισα κι απρόσκοπτα
πίσω προς τις πηγές του
ανατρέποντας ισορροπίες αιώνιες
κι απαρασάλευτα κελεύσματα της φύσης…
Ή θα κρυφτώ πίσω από κλήματα
που θα εγκυμονούν κρυφά πολύ μα στέρεα
το μούστο της ανατροπής των δεδομένων
σε ρόγες μέσα που θα ‘χουν το αυτεξούσιο της ωρίμανσης
και που θα αποβάλλουν κάθε σήψης ενδεχόμενο.

Όχι. Δεν θα παραδοθώ αμαχητί σ’ ότι μου παραδόθηκε
από γενιές γενεών και φόβους φόβων.
τα μάτια μου θα φύγουν προς ακόμη αγέννητους ορίζοντες
πέρα και πίσω απ’ τις προθέσεις των ανθρώπων
εκεί όπου θα υπάρχει προοπτική για εναγκαλισμούς ειλικρινείας
κι η μεταμέλεια κι η συγνώμη θα’ χουν υπόσταση υλική
έτσι που να μπορείς να τις αρπάξεις απ’ το χέρι
και ν' ασπαστείς τις ρόδινες παρειές τους ,
γυμνές, σαν τις κοπέλες που λαχταρήσαμε άλλοτε…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-06-2007