Αποθήκες ψυχών

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

"Αποθηκες ψυχων" ητανε το μονο που ψελλισε ο αντρας μου μετα απο μια βολτα που εκανε μαζι μου στο γηροκομειο...... Καλησπερα σας....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αποθήκες ψυχών και βαθιών στεναγμών
Η μια πάνω στην άλλη να κλαίνε
Όνειρα σωρηδόν, εφιάλτες παρών
Η κατάντια στο τέλμα της λένε

Με κοιτάς και γελάς, ένα χάδι ζητάς
Ένα «γεια» αν σου πω, ανασαίνεις
Τις ευχές σου σκορπάς, στο κενό που μιλάς
Και τα χέρια στην πλάτη σου δένεις

Στον τριθέσιο επτά, στις καρέκλες εννιά
Και γεμίσαν οι θέσεις γι’ απόψε
Στοιβαγμένα κορμιά. Ποιος μιλάει; Τσιμουδιά!
Κάτσε εκεί και τη μίρλα σου κόψε!

Κι όμως ακόμα ζει κι ας την ξέχασαν ‘κει
Μια ψυχή που γι’ αυτούς μόνο ζούσε
Η αποθήκη αυτή, - ναι - τρομάζει πολύ
Κι όμως, μια σου επίσκεψη αρκούσε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2007