Πάσχα στην Όλγας 33

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Δεν το κατεχώρησα νωρίτερα γιατί είχα πρόβλημα με τον υπολογιστή μου. Τρείς από εμάς διατηρούμε σήμερα επαφή. Ο Στέφανος στην Newfoundland του Καναδά, ο Μανόλης στο Cataguases της Βραζιλίας κι εγώ. Το αφιερώνω σε όλους εμάς της Ζ' σειράς ΔΕΜΕ (1960)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ειδική αφιέρωση στον Μανόλη που νομίζει πως τον ξέχασα

Τα όνειρά μας τά’χαμε σε δυο δωμάτια κλείσει
το Πάσχα επλησίαζε κι’ήταν το τελευταίο
αφού σε λίγο φεύγαμε όλοι μας για τη Δύση
και φαίνεται πως ήτανε για όλους μας μοιραίο
μια τέτοια μέρα σαν αυτή ποτέ να μή γυρίσει

είμαστε έξι κ’είχαμε στην Όλγας τριάντα τρία
έξι κρεβάτια πρόχειρα, στημένα δίπλα-δίπλα,
το τελευταίο Πάσχα μας πρίν πάμε Βραζιλία
με λίγα κόκκινα αυγά, κουλούρια, δίπλες, σύκα
και ευχηθήκαμε μαζί: «του χρόνου με υγεία»

πάντα μπροστά τα όνειρα και πίσω τα ερείπια
όπου τα φθείρει σίγουρα ο άπονος ο χρόνος
σκορπίσανε οι άνθρωποι και γκρέμισαν τα σπίτια
κι’έμεινε ο καθένας μας σε κάποιαν άκρη μόνος
λησμονημένος κι’έρμαιος στης μοίρας τα τερτίπια

σήμερα δεν υπάρχει πιά, η Όλγας τριάντα τρία
ούτε και η κληματαριά στο χαμηλό σπιτάκι
γκρέμισαν και ξανάχτισαν με τη ρυμοτομία,
και μόνο η ανάμνηση με τράβηξε λιγάκι
στο χώρο όπου βρίσκεται μια πολυκατοικία

μονάχος τώρα περπατώ σε τούτα δω τα μέρη
κουλούρια, κόκκινα αυγά, στη σκέψη μου γυρνάνε
νέα παιδιά με όνειρα και τώρα όλοι γέροι
κάπου αλλού το Πάσχα μας όλοι μας θα περνάμε
αν ζούμε όλοι βέβαια, κανείς μας δεν το ξέρει.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2007