Λόγια της ανέμης

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

...και όχι λόγια του ανέμου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δώσε κλώτσο να γυρίσει
κόκκινη, δετή κλωστή,
παραμύθι να αρχινήσει,
η πληγή να γιατρευτεί.

Της Κλωθούς το μέγα αδράχτι,
φαίνει, ξαίνει και χαλά,
φλόγα ανθρώπων, μα και στάχτη,
τα κακά και τα καλά.

Μίτο ψάχνω της Αριάδνης
στο λαβύρινθο να μπώ,
στον ιστό κάποιας αράχνης,
να πιαστώ και να σωθώ.

Ξετυλίγω το κουβάρι,
άλλου ενός παραμυθιού,
στο βυθό του να με πάρει,
σαν το γέλιο ενός παιδιού.

Λατρεμένη Πηνελόπη,
είν' το κόλπο σου παλιό,
τσάμπα πήγαν τόσοι κόποι,
κι ώρες με τον αργαλειό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2004