Πρoτού

Δημιουργός: Δήμητρα

’Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; - Ματώνει, δε σκοτώνει.Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές...’’ Nίκος Καββαδίας. Στον φίλο Τάσο. Καλημέρα σας΄.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Πρoτού...


Πρoτού με πάρει η ανατολή και ξεχαστώ στη μέρα
πες μου ποιό ρούχο να ντυθώ μη μοιάζω δανεική
τώρα που σμίγουν μέσα μου,γαλήνη και φοβέρα
και σαν φεγγάρι έχει η ψυχή έκλειψη ολική...


Σκοτώνει πριν να σκοτωθεί ο πόνος και στερέψει
μα αφήνει πάντα χαρακιές για να θυμάται ο νούς
και τ’όνειρο σαν δεν μπορεί τη λογική να θρέψει
αφήνεται μισόσβηστο σε λήθης ουρανούς...


Μεγάλη η σκέψη της φωτιάς κι όσο φυσάει θεριεύει
και έτσι γυμνή που ‘ν η καρδιά παλεύει να σωθεί
μακριά κι αν φεύγει το κορμί...γυρνάει...σε γυρεύει
μεταλαμβάνει μοναξιά για ν’ αποκοιμηθεί...


Πρoτού σε πάρει η ανατολή και φύγεις πριν σ’αγγίξω
μάθε με πως γιατρεύονται αυτά που δεν μπορείς...
κι ίσως και εγώ πριν να χαθώ στο πρώτο φως,σου δείξω
γι’αυτά που δεν τολμήσαμε πάντα πως ειν’ νωρίς...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2007