Γυαλιστερός Βούρκος

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Δεν πιστευα ποτε οτι θα δημοσιευσω αυτο το κειμενο.Το προοριζα για πρωσοπικη μοναχα χρηση.Το δημοσιευσα μονο και μονο επειδη πολλα παιδια απο δω τα νοιωθω δικα μου και πιστευω πως θα με καταλαβουν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε δρόμους αδιέξοδους σαπίζει το κορμί μου
τα βλέμματα που με κοιτούν φεύγουν με αηδία
θάνατος και πόνος μοναδικοί μου συνταξιδιώτες
και η υπομονή μου τρεμοσβήνει σα κερί
στου κόσμου τους ανέμους.

Εγωισμός και άγνοια σημαίες υψωμένες
στων παλιάτσων τα επίχρυσα παλάτια
ευτυχία με ταμπελάκι αγοράς
σε τιμή προσιτή μόνο για επιφανείς...

Φωτίζομαι από την καρκινογόνα λάμψη της τηλεόρασης
θρυμματίζω το χρόνο μου σε φαντασμαγορικές διαφημίσεις
είδωλα λατρεύω που χάνονται στις διακοπές του ρεύματος
ανόητα όνειρα για καταξίωση πνίγουν τα ιδανικά μου

Φάλτσες ελπίδες χωρίς κατευθυντήρια πορεία
ήρωες μου γραβατωμένοι πολιτικοί που στις εκλογές
επιβεβαιώνοντας την δουλοπρέπεια μου τους ψηφίζω
ρίχνοντας κάποιο χαρτί στην αδιάφανη κάλπη
και την αξιοπρέπεια μου στο καλάθι των αχρήστων

Δημοκρατία να ψηφίζω αυτόν που θα τα κονομάει
ελευθερία να παρακολουθούμαι από κάμερες και Ζέπελιν
ισότητα να βρίζω τους Αλβανούς που χαλάνε τη ράτσα μου
αγάπη με φιλοσοφία «θάνατος σου η ζωή μου»

Όνειρα με την προοπτική του βολέματος
νέους που βγάζουν την ενέργεια τους σπάζοντας γήπεδα
σούπερ-Μάρκετ γεμάτα γευστικά πλαστικά τρόφιμα
νεκροταφεία γεμάτα ανθρώπους που δεν πρόλαβαν να ζήσουν

Ανθρωπομηχανές με αυτοματοποιημένες γνώσεις
ανθρώπινα ρομπότ ιδανικά για αύξηση της παραγωγής
υπάρχει χρόνος για όνειρα στο διάλειμμα της εργασίας
πορτοφόλια χοντρά μαζί με μια ανθρωπιά που λιμοκτονεί

πρότυπο γυναίκας αυτό που προβάλει την φαλλοκρατία
πρότυπο του άντρα αυτό που προβάλει την ψεύτικη μαγκιά
και τα παιδιά γεννιούνται σαν έτοιμα από καιρό
ιδανικά να γίνουν φρέσκα γρανάζια στη μηχανή του συστήματος

Αφομοιώνομαι από την απέραντη ανθρώπινη μάζα
μοιάζω όλο και περισσότερο μαζί της
βλέπω στον καθρέφτη της τον παραλλαγμένο μου εαυτό
αυτόν που πρέπει να είμαι για να επιτύχω καλύτερη απορρόφηση...

Μιλάω, φωνάζω, ουρλιάζω μα μ' απαντά η σιωπή
κανείς δεν ασχολείται μαζί μου, υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα
τα λεφτά, η καριέρα, η διασημότητα, η κυριαρχία απέναντι στον άλλο...
Και μένει η φωνή μου μετέωρη όπως εγώ
ένας ξεχασμένος σταθμός που συνέχεια εκπέμπει
μα ποιος θα συντονιστεί στα λόγια μου;
Υπάρχει τσιφτετέλι σε άλλο σταθμό
ας χορέψουμε τα καλοζωισμένα κορμιά μας
κι από Δευτέρα βλέπουμε για τους άλλους...


Χάνομαι στο γυαλιστερό βούρκο μιας ιδανικής κοινωνίας...

Μετέωρος ʼγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2004