Ο κύκλος των χαμένων ποιητών Ι

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι σκοτωμένες μας ελπίδες βρήκαν χώμα
κι έτσι φυτρώνουν στα λιβάδια πασχαλιές
από το αίμα της ψυχής μας ομορφιές
μα μένει πάντα μία πίκρα μες στο στόμα.....

Όσα φηλάκησε του κόσμου η κακία
κι ότι γρεμήστικε από άρωστα μυαλά
είναι τα όνειρα που κάνουν τα παιδιά
μα μας κρατάει ζωντανούς η αγωνία.....

Βάριες οι πόρτες τ'ουρανού, κάπιος τις σφράγισε
κι όσα τραγούδια και να πούμε δεν ανοίγουν
όλα στου χρόνου τα συρτάρια καταλήγουν
και η καρδιά άλλο δεν άντεξε και ράγισε....

Ο πυρετός της λογηκής δεν υποχώρησε
οι πιοιτές πεθένουν πάντα ξημερώματα
μένουν μονάχα αδειανά τα κρύα σώματα
γιατί η ζωή ποτέ πάθη τους δεν χώρεσε....



Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2004