Αποχωρώ - να περιφέρεσαι στην τρέλα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

ΑΠΟΧΩΡΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΟΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ !!!!!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Τις μέρες που αλλάζει ξαφνικά η ζωή και σε γεμίζει με φιλιά και μαγεία, περιφέρεσαι στην τρέλα. Κι άξαφνα συνειδητοποιείς την ύπαρξη ενός άλλου πλάσματος, ίδιου με τον απελπισμένο σου εαυτό, φτιαγμένο από την ίδια πάστα, που κλείνεις μέσα στην ψυχή, σφικτά στην αγκαλιά σου, χωρίς να σου κάνει καρδιά να το αφήσεις ούτε δευτερόλεπτο από κοντά σου.

Και το ‘χεις δίπλα στο κορμί σου, να το αισθάνεσαι πανομοιότυπο, να το νιώθεις δικό σου, μοναδικό σου, να σου χαρίζει ομορφιά κι ελπίδα για να ζήσεις σ’ ο,τι δεν πρόλαβες να χαρείς. Κι όπως περπατάς μαζί της στους στρωμένους δρόμους με τα ροδοπέταλα, κι έτσι ασυναίσθητα τα δάκτυλά της μπλέκονται με τους ακροδέκτες σου, ενώνονται τα χέρια όπως ιδρώνουν και κολλάνε μεταξύ τους απ’ την ευτυχία, δε σκέφτεσαι στιγμή να σταματήσεις το όνειρο για να γυρίσεις πίσω, σ’ εκείνη τη μονότονη πραγματικότητα που βίωσες.

Γιατί κάθε εβδομάδα που έρχεται, μαζί της γίνεται καυτή φωτιά και λάβα που σταματάει το χρόνο. Γιατί δε βγαίνει ούτε ένα άναρθρο φωνήεν, να διακόψει στο ελάχιστο, το πάθος των μελωμένων σας χειλιών. Κι ούτε τολμάει η μιλιά να καταστρέψει τη μαγεία του βασιλείου που χτίσατε, για να φωλιάζει η αγάπη, παρέα με την πριγκίπισσά σου, με το άλλο σου μισό, τον άλλο σου εαυτό κι ένα κομμάτι της ύπαρξής σου.

Γιατί το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο, είναι το οξυγόνο σου, ούτε τα παλάτια, μήτε όλα τα χρυσάφια της Γης, αλλά η αναπνοή που ποτίζει την αναπνοή σου με θηλυκό οξυγόνο, κι εθίζεσαι και το έχεις ανάγκη συνέχεια, καθημερινά. Και σου λείπει, όταν λείπουν από κοντά σου τα χείλη της. Και σου λείπει η παρουσία της, όταν αυτό το φάρμακο γιατρεύει κάθε πόνο που νιώθει η καταδικασμένη σου ψυχή.

Να περιφέρεσαι στην τρέλα, απ’ τον έρωτα, μόνο μη φύγεις ποτέ από κοντά μου. Τ’ ακούς; κινδυνεύω να χαθώ από την έλλειψη του οξυγόνου....[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2007