Κρυφές πεθυμιές

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ρίξε με στο σκοτάδι σου, κι ας λοιδορεί τη μέρα
που έχει στολίδι δανεικό, το άπλετο του ήλιου φως
και δέσε τ’ άγια σου σκουτιά στα ξέφτια ενός αγέρα,
να λεν πως είσαι ο μυστικός, ο πόθος μου ο κρυφός,

μη σπαταλάς τα λόγια σου, μη χαραμίζεις γέλιο
μελέτα Βίβλους μυθικούς σαν την Αγία Γραφή,
με λόγια γράψε όμορφα, ερωτικό βαγγέλιο
να το εικονογραφήσουμε σε κάμαρη κρυφή

κι όπως θα τρέμει και βογκά της νύχτας το θεμέλι
ν’ αφουγκραστείς τις μάχες μου κι αν δεις πως δεν νικώ
δος μου απ’ το νέκταρ των χειλιών, απ’ των φιλιών το μέλι
τα δυό κορμιά να νοιώσουνε μεθύσι ερωτικό.

Ρίξε με μεσοπέλαγα στους άγιους τους βυθούς σου.
Η ζεστασιά της αγκαλιάς, και σμύρνα και χρυσός,
να μπερδευτούν τα φύλλα μου με τους λεμονανθούς σου
να σου τυλίξω το κορμί σαν να ‘μουνα κισσός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2007