Τρέξει Τζένη... τρέξεεε

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Ναι, ναι με βάρεσε η έλλειψη... θέλω καφέ και τσιγάρο στη δουλειά κι όχι ανά τρίωρο έξω στον ήλιο! Θέλω!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγνόησα επιδεικτικά το ξυπνητήρι
Δηλώνοντας στον εαυτό μου πως σήμερα
Η Τζένη
δε θέλει να ακούσει μαλεβιζιώτη
-νέα τεχνολογία ονειρικό ξύπνημα-
δεν θέλει να ανοίξει τα μάτια
δεν θέλει σαν υπάκουο στρατιωτάκι
να σηκωθεί, να πλυθεί
να καθαρίσει τα δόντια απ’ τον καπνό
να κάνει ντους και να αποτριχώσει
οτιδήποτε έκθετο αφήνεται στο σώμα
πλην των μαλλιών
βάζοντας μια ισχυρή δόση ζελέ
να κοιταχτεί στον καθρέφτη
κι αν τα χαρακτηριστικά είναι πρησμένα
ν’ απλώσει κρέμες και make-up
να διαλέξει ρούχα ανάλογα με τη διάθεση
να φτιάξει καφέ με διπλή εννοείται δόση
να προλάβει να καπνίσει τρία τσιγάρα
-καφέ και τσιγάραααα πολλά θέλει,
με μουσική κι απλωμένα πόδια στον τοίχο-
να ρίξει στην τσάντα ό,τι πρέπει να κουβαλήσει
αφού δεν ξέρει πότε θα επιστρέψει σπίτι
-καλά, σιγά μην και δεν ξεχάσει κάτι-
να ελέγξει αν τα φώτα είναι κλειστά
το σίδερο βγαλμένο απ’ την πρίζα
να κλείσει το ραδιόφωνο
έτσι για αλλαγή αφού μουρμουρίζει συνέχεια
σαν αντίδοτο στη νέκρα του γυρισμού
να κλειδώσει
στα μισά του δρόμου να ξαναγυρίσει
γιατί κάτι σημαντικό έχει ξεχάσει
-το κινητό, ή το πορτοφόλι ή ένα εσώρουχο
ή τα cd που υποσχέθηκε σε κάποιον-
να αγχωθεί γιατί ο χρόνος καταβροχθίζει
τα λεπτά σαν αρκούδα
και πάλι αποκλείεται να είναι εγγλεζάκι
στην ώρα της για δουλειά
να φτάσει με την ψυχή στο στόμα
και ν’ ανακαλύψει πως αφού άργησε
δεν υπάρχει περίπτωση
τ’ αφεντικό να μην είναι ήδη εκεί
κι όλα αυτά πιεσμένα μέσα σε μισή ώρα.
Μα πάλι όπως κάθε πρωί
η Τζένη αγνόησε αυτό που θέλει
έκανε όλα όσα δε θέλει
και βρίσκεται στη δουλειά
με έναν τυμπανισμό άγχους
που έκανε την κοπέλα στο λεωφορείο
να της ζητάει συγνώμη που δεν είδε νωρίτερα
την κατάστασή της
Φοβούμενη ενδεχομένως μην σπάσουν τα υγρά
χωρίς να ξέρει πως αν σπάσει κάτι
δεν θα ναι υγρά
αλλά δηλητηριώδη αέρια άγχους
που προς το παρόν
αλωνίζουν στο σώμα της Τζένης
χτυπώντας το
αφού σχεδόν κάθε μισάωρο της ημέρας
είναι χειρότερο από τα παραπάνω
πιο αγχώδες
και η μόνη χαλαρή στιγμή είναι το βράδυ
λίγο προτού κοιμηθεί
που θα θελε να την τεντώσει στο άπειρο
όμως κάθε επιμήκυνση
οδηγεί σ’ ένα χειρότερο αύριο
γιατί το πρωί αρνείται ν’ ανοίξει τα μάτια.
Ουφφφφφ…..
ξεφόρτωσα εφτά γραμμάρια.
Φφφφοοουυυυυ.

Τι κρίμα... ποτέ δεν ήμουν καλή αθλήτρια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2007