Aθάνατη καταδίκη

Δημιουργός: MARGARITA

Αφιερωμένο σε όσους έχουν νοιώσει ΠΟΝΟ και όχι πόνο.....καλημέρα αγάπες μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]«Πνίγομαι» ούρλιαζα και οι γνωστικοί
δίνανε χάπια για να ΄μαι σε καταστολή.
Και ρώταγαν «τον αγαπούσες πολύ;»
«Όχι» απoκρινόμουνα ξεψυχισμένα.
«Έχεις ενοχές; Φταις;» όχι, το είπα χθες
και σήμερα και αύριο και προχθές.
«Τότε γιατί κλαις;» Γιατί πονώ, δεν αντέχω
να είμαι θεός. Ούτε υιός….
Και κούναγαν το κεφάλι οι γνωστικοί
και μ΄ έριχναν σε καταστολή.
Κανείς δεν είδε στο χέρι μου, τι έγραφε το χαρτί.
«για σένα, να μην με ξεχάσεις ποτέ, για να νοιώσεις
τι θα πει πόνος.» Με χρέωνε ένα φόνο.
Άδικα. Ήμουνα μονάχα δεκαεννιά.
Ένα «όχι μου» είχε σκοτώσει μια ζωή και ας είχα
πει «θα είμαι πλάι σου μέχρι να βαρεθείς».
Για χρόνια έπαιρνα τη μηχανή, έκανα την ίδια
διαδρομή και φώναζα μόνο «γιατί;;;».
Ακόμα έχω το χαρτί της άδικης καταδίκης.
Αθάνατη καταραμένη φρίκη. Στη ψυχή παρακαταθήκη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2007