Ινδιάνικος χορός ♫ μελοποιημένο

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι πέτρες όπως λιάζονται το μέλλον μου μαντεύουν
μόνος πετώ χαρταετούς παίζω μ’ αέρηδες πολλούς
παλεύω μ’ άνομους καιρούς που τη χαρά νηστεύουν.

Τη λησμονιά νικά η στιγμή που οι νοσταλγοί μαγεύουν
κόκκινων βράχων αετοί πετάτε σαν περαστικοί
σ’ αγαπημένους ουρανούς και οι ψυχές ζηλεύουν.

Κρυμμένους είδα νοσταλγούς τη λήθη να σμιλεύουν
χαμένους είδα ποιητές που κρύφτηκαν μέσα στο χθες
τα σκόρπια τα κομμάτια σου ψυχή μου να μαζεύουν.


Θυμήθηκα μες τη βροχή του ινδιάνικου χορού
τον ήχο των βημάτων, στην ησυχία του βουνού
τη χαραυγή να με ξυπνούν οι ψίθυροι των βράχων.

Κι ενώ αργύρωνα καημούς που μαύριζαν σαν ψέμα
εκείνοι τραγουδούσανε ανατολή για σένα
στις όχθες στήσανε χορό, πλύθηκαν στην αλήθεια
κι ένα φτερό φορέσανε απ’ τ’ αετού τα στήθια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2007