Στης αυγής τα μονοπάτια

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βήμα γοργό μες στης αυγής τα μονοπάτια
σιωπούν απότομα της νύχτας τα θεριά
των αστεριών ξενυχτισμένα μαύρα ματιά
που δειλιάζουν στου ήλιου τη θωριά

χρώμα παράτολμα λευκό κι ονειρεμένο
μια πολιτεία μαγική στον ουρανό
στα αλήθεια τρέμω όλα αυτά που περιμένω
κι όσα θυμάμαι προτού να κοιμηθώ

μοίρα χλωμή το φόρεμα σου ανεμίζει
στης θαλάσσης τη πρωινή την αύρα
κύμα που φεύγει ή κύμα που γυρίζει
ντύνεσαι και όσοι σε προλάβαν

φαντάσματα οι άνθρωποι περνούνε
τάχα μια ζωή ονειρεμένη
μα τ' όνειρο φοβούνται ή ξεχνούνε
σιγά σιγά τις νύχτες και σωπαίνει

φτάνει ο ήλιος να ξεράσουν την αλήθεια
όσοι δειλιάζουν και φιμώνουν την καρδιά
την αγάπη όσοι περνάνε για συνήθεια
και όσοι έχουν χάσει απ' τα μάτια τη φωτιά

Μοιάζουν σοφά όσα σου λεν όμορφα λόγια
πάντα φοβόσουν και πίσω από αυτά
κρυβόσουν και το έβαζες στα πόδια
μα πως να κρύψεις μοναχά τη μοναξιά

Βήμα γοργό μες στης αυγής τα μονοπάτια
κοίτα πως μπλέκεται η μέρα με τη νύχτα
των αστεριών κοίτα πως σφάλισαν τα μάτια
και του ήλιου πώς στα χείλη έχω τη πίκρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2007