Στου δειλινού τη στράτα

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν σουρουπώνει κι αρχινούν
να με καλούνε τ΄ άστρα,
στο παραγώνι τ΄ ουρανού,
στου φεγγαριού τα κάστρα
στέκεις και μου χαμογελάς.

Εκεί που μόνο τ΄ όνειρο
στου δειλινού τη στράτα
να σκαρφαλώσει αδημονεί
σε σύνορα φευγάτα,
να μην τ΄αγγίζει ο βοριάς.

Γελούν τα πορφυρά σου χείλη,
τ΄αγριοκέρασα ζηλεύουν
κι εγώ προσπέρασα την ύλη,
το φθαρτό, το γέρασμα.

Ας είναι πάντοτε η σμίλη
αιώνια να φτειάχνει
κι ο ήλιος να σ΄αδράχνει
στο φτερωτό του πέρασμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2007