Στης μοναξιάς το άστρο

Δημιουργός: giannisanas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την ώρα αυτή στης μοναξιάς το άστρο
λαβαίνω απ' το τίποτε.
Χαλνάει ο καιρός πότε με το 'να πρόσωπο
και πότε με τ' άλλο και το πηγάδι στερεύει.
Στη μακάβρια σιωπή
θα με συναντήσει του θανάτου το φίλημα
έξω απ' τον κύκλο που στενεύει τόσο τα πεπρωμένα μας
σα στενό νούμερο παπούτσι.
Φαύλη σκέψη, ένα διαρκές σκαμπανέβασμα
καμώματα σαν του πιθήκου
λύνεις και δένεις συνεχώς
αλλά στον βυθό κρύβονται
οι μενεξέδες
ναι, κει ανθίζουν
στην αλόγιστη σιωπή
σαν φωτεινό μειδίαμα
κάνοντας εφικτή
την ποίηση.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-07-2007