Το Αμφιθέατρο

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Κάτω απο τις ρήσεις των φιλοσόφων , βρίσκεται η δική σου γραφική φυσιογνωμία...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Σήμερα, θα μιλήσω σε όλους
στους βέβηλους και τους μασκαράδες
θα πω λόγια αληθινά στους υποκριτές
θα ισχυροποιήσω τους νόμους των ισχυρών
και θα αποσταθεροποιήσω τη σταθερότητα των συντηρητικών [/I]

[B]Θα μιλήσω στους δεινάστες μου
που μου στέρησαν ετούτο τον αιώνα
με πυρινικές υποθαλάσσιες δοκιμές
καταστρέφοντας ότι φυσιολογικό κατοικούσε στη ψυχή μου[/B]

[I]Θα ευθυγραμμίσω την παλιά μου τροχοπέδη
με τον σημερινό μου απαίδευτο χρόνο
και θα μιλήσω με λόγια ημιμαθών
και φιλοσόφων με εικόνες
βγαλμένες μέσα απο τα πιο εφιαλτικά μου ακρόνειρα[/I]...

[B]Με συνοδεύει σε τούτη την αλχημεία
ο λοιμός και ο πόλεμος μιας ψυχής καταραμένης
και το σημάδι ενός κραταιού Θεού
που με βγάζει πάντα μέσα στο απολιθωμένο δάσος
της σκέψης του άγνωστου πλάστη ...[/B]

[I]Θα μιλήσω μέσα απο τις δίνες των ματαιοτήτων
που ουρλιάζουν μές στα σώθικά μου
σπαραχτικές φωνές ενός βαλτομένου τόπου
μέσα στην άλγη και την εγκατάλειψη...[/I]

Και αν εσύ ποτέ δε θα με ακούσεις William
είναι γιατί μετοίκησα απο τα θολά σου μεσημέρια
στην ουσία ενός απόβραδου
που γυροφέρνει χρόνια την ζωή σου
και χάνεται σαν ηλιοβασίλεμα πίσω απο το μεγάλο βουνό
της αυταπάρνησής σου...

[I]Η άβαξ της ανατολής σου δεν με προλαβαίνει πια
ούτε κανένας άλλος ορθολογικός προσδιορισμός
μόνο η πλάκα πάνω στο επιστύλλιο που την διακοσμέι
έχει απομέίνει να σε θυμίζει[/I]

[I]Και η απόκωφη φωνή σου
στο κέντρο του μεγάλου Θεάτρου
να προσεγγίζει το άβατον
και να απλώνεται αμφιθεατρικά
σαν χάδι και με τέλειο ήχο
στα αυτιά των ακροατών σου
Που έχουν γεμίσει και σήμερα
ασφυκτικά τα μαρμάρινα καθίσματα
παρακολουθώντας ακόμη μια παράσταση
γεμάτη εμμονές αρχαιογνωστικής δισλεξίας [/I]

Εσύ θα μιλάς κι εγώ θα ακούω
έτσι γίνεται πάντα
και ας νομίζω μέχρι σήμερα
ότι εγώ πήρα τον λόγο πρώτος

[I]William δες
φτάσαμε με τα λόγια
στην χώρα των Λεόντων[/I]

[I]Μια καινούργια πόλη σε ταξιδεύει απο σήμερα
μην κοιτάξεις ποτέ πίσω σου
ούτε καν πίσω απο τις λέξεις[/I]

[I]Άφησε πίσω σου τη χώρα της Avalon
και ζήσε σ' εκείνη του ποτέ
Στέριωσε σε αυτό τον τόπο
Δεν είναι ξέρα αυτό που κοιτάς
είναι της καρδιάς σου το αρχείο[/I]

Που ίσως να αρχίσει να χτυπά ξανά
σαν το παλιό ρολοϊ του σταθμού
που χτύπησε τρεις φορές πριν το μεγάλο ταξίδι....

[B]"Η περίεργος χώρα των Λεόντων και των ανεκμετάλλευτων θησαυρών."
Ο νέος σου κόσμος...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-07-2007