Chan

Δημιουργός: pronoi

Για σας μικρά μου πόνυ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρία χρονάκια πέρασαν
από την πρώτη μέρα
που ο [I][B]Sodus[/B][/I] με μια κίνηση
με έβγαλε στον αέρα..

Δεν ήξερα τι έγινε,
τι έπρεπε να κάνω
και ευθείς αμέσως σκέφτηκα
να πέσω να πεθάνω...

Ο [I][B]DeadlyAlive [/B][/I]γέλαγε
και κρυφοαναρωτιόταν..
να την εκάνω kick&ban?
ή να της πάω κόντρα?

Ο [I][B]Solo [/B][/I]κάτι έκανε,
βοήθησε να μάθω,
αλλά και αυτόν τον δύσμοιρο
τον πήρανε φαντάρο..

Ο [B]Deadly [/B]πάντα έλεγε
τι έπρεπε να κάνω
και δυνατά του έλεγα
στο διάολο δεν παω!!!

Ο [I][B]Trust [/B][/I]την πάλεψε πολύ
μαζί μου την κατάστα(ση),
αλλά στην δύσκολη στιγμή
την έκανε για Μάλτα...

Η [B][I]Hinata[/I][/B] ήσυχη,
δεν πολυακουγόταν
όμως στην πρώτη αντιμιλιά
σαν λέαινα βρυχόταν....

Ο [I][B]m3nt4l [/B][/I]λίγο ηλίθιος,
καλό όμως παιδάκι,
που είχε όνειρο τρελλό
να πάρει μηχανάκι...
(sorry m3nt4l...αλλά είναι αλήθεια ;ρ)

Όλοι τους με βοήθησαν,
με θέληση μεγάλη...(λέμε τώρα)
γι αυτό και εγώ τους έγραψα
αυτό το ποιηματάκι...

Ευχαριστώ παιδάκια μου,
πάντα καλά να είστε
και στουσ καιρούς τουσ δύσκολους
την πλάτη μην γυρίστε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-07-2007