Cold blood

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Αγία νοσταλγία ανίκητο θεριό, έχεις κλείσει την καρδιά μου σε λαβύρινθο (Θ.Π)… η αναδημοσίευση για τον Master

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να, πάλι το θυμήθηκα
εκείνο το αμείλικτο καλοκαίρι
Ίσα που έμπαινε ο Ιούλιος
με Coppertone αναθυμιάσεις κι αλάτι
πάνω σε υποσχέσεις νύχτας ευδιάλυτης

Κι εγώ, όπως πάντα αναποφάσιστη

Ποια ηλιαχτίδα τάχα να μου είχε χαριστεί
ταίρι στ’ ασθενικά μου όνειρα,
που έβριθαν ονειροπόλησης
κι επιθυμίας, θανατερά απλωμένης,
κάτω από κάθε αισθητήρια απόληξη
δέρματος νοτισμένου

Όλος ο μπρούτζος των ημερών
απλωμένος σε θαλασσινά σεντόνια
κι αμμουδιές, που έκαιγαν λιγότερο
απ' τα μοναδικής στιλπνότητας
βλέμματα των εφήβων
Κι ο Καρυωτάκης ν’ απελπίζεται μονάχος
παρατημένος δίπλα σ’ αντηλιακά
με δείκτη προστασίας χαμηλό
απ’ τους υπαίτιους των ερώτων

Το καλοκαίρι εκείνο ήτανε στοιχειό
Έκοβε κάθε μου ανάγκη σε μικρές μπουκιές
για να τραφεί η αλλαγή του ανυπεράσπιστου
να δυναμώσει το παρόν και να χωθεί
στη ζούγκλα των ενήλικων συναισθημάτων
του έρωτα και της οργής

Ξεχνούσα όλα μου τα ονόματα καθώς
η Αστάρτη χάραζε τα βράδια μου
σε αγκαλιές που την ψυχή ξαλάφρωναν
απ’ τις οδύνες του φωτός
Παιάνες έψαλλαν εμπρός στα μάτια μου
όλα τα μυθικά μα και τ’ ασώματα
πλάσματα των σπηλαίων και των υδάτων

Το καλοκαίρι εκείνο ήταν αποσύνθεση φωτός
Αποδημητικός αέρας σάρωσε τα ερχόμενα
Παγώσανε οι φλέβες του "σ’ αγάπησα"
καταμεσής του Αυγούστου
μέσα στο σαματά των τζιτζικιών
που κοροϊδεύανε τη νιότη μου
σα να ’ταν ευπιστία

Μια θάλασσα στιγμών με πλημμυρίζει απόψε
και ξέφυγε απ’ την πορεία της η θλίψη μου

Ήρθε και συρρικνώθηκε
σε μια εικόνα καταχωνιασμένη
με τόση οικειότητα και τόση ευαισθησία
Αγνώριστη!
Φοβάμαι μόνο μήπως μου ζητήσει άφεση
για τους λυγμούς που δεν προκάλεσε
Αναδρομικά, κανένας δεν πεθαίνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2007