Η Άτυχη Πριγκίπισσα Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς επειδή βαριέμαι αφόρητα σήμερα, πάρτε και το 1ο μέρος από ένα παραμυθάκι μας.. Η συνέχεια τη Δευτέρα... Καλό ΣουΚου Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
[color=black][font=georgia]Μια φορά κι έναν καιρό σε έναν πολύ μακρινό τόπο υπήρχε ένα πλούσιο βασίλειο και εκεί ζούσε ένας βασιλιάς με τη βασίλισσα του και τις τρεις κόρες τους, τις τρεις πριγκίπισσες. Ενώ ήταν πολύ όμορφες, πολύ ευγενικές και με πολλά άλλα χαρίσματα, παρόλο που είχαν φτάσει σε ηλικία γάμου κανείς δεν ερχόταν στο βασιλιά να τις ζητήσει.
Ο βασιλιάς και η βασίλισσα είχαν απογοητευθεί και δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι φταίει.. Μια μέρα μια γριά ζητιάνα έφτασε στην πόλη τους και πήγε κατ' ευθείαν στο παλάτι... Εκεί την υποδέχτηκαν με καλοσύνη. Το ίδιο βράδυ εκείνη ζήτησε να δει το βασιλιά.
- Ακούστε βασιλιά μου, του είπε.. Γνωρίζω το πρόβλημα που υπάρχει σε αυτό το σπίτι. Εγώ βλέπω πράγματα. Μάντισσα με φωνάζουν κάποιοι, όνομα πραγματικό ποτέ δε μου δόθηκε. Άκουσα για εσάς στα δάση , το νερό της λίμνης μίλησε για εσάς . Ήρθα να βοηθήσω. Πρέπει να κάνεις όμως ότι σου πω. Ο βασιλιάς την άκουσε στην αρχή με έκπληξη και αμφιβολία αλλά καθώς συνέχιζε η γριά μάγισσα , κάτι είχε στο λόγο της , κάτι στη ματιά της τον ζάλιζε και τον ηρεμούσε...Την πίστεψε και άρχισε να την ακούει με προσοχή : Σήμερα το βράδυ που θα πέσουν τα κορίτσια να κοιμηθούν μην τις στρώσετε ξεχωριστά αλλά να τις βάλετε να κοιμηθούν μαζί στο πάτωμα ακριβώς κάτω από κάποιο παράθυρο. Και το πρωί θα σου πω. Έτσι κι έγινε. Έστρωσαν στο μεγάλο δωμάτιο , κάτω από ένα μεγάλο παράθυρο και έβαλαν τα κορίτσια να κοιμηθούν.. Στα πρώτα χαράματα μαζί με τη γριά άνοιξαν την πόρτα και τι να δουν : Στη δεξιά πλευρά κοιμόταν η μεγάλη κόρη , στην αριστερή η δεύτερη κόρη ενώ η μικρή τους κόρη κοιμόταν στη μέση. Τα μαλλιά της όμως είχαν αποκτήσει το χρώμα του γεμάτου φεγγαριού ! Είχαν μεγαλώσει παράδοξα και είχαν απλωθεί σαν μια τεράστια ασημένια βεντάλια σε σημείο που έπνιγαν σχεδόν τις άλλες δύο πριγκίπισσες !! Κατατρομαγμένος ο βασιλιάς με τους δύο φρουρούς του διαδρόμου , έτρεξαν και ξύπνησαν τα κορίτσια....
Η γριά πήγε και βρήκε το βασιλιά ο οποίος καθόταν κατηφής στο θρόνο του. Με το ένα χέρι στήριζε το γερασμένο του κεφάλι και με το άλλο απόδιωχνε σαν ενοχλητικά έντομα τις ελάχιστες μερικές ηλιαχτίδες του νιογέννητου ακόμη ήλιου που είχαν αρχίσει να τρυπώνουν στη σάλα και να παιχνιδίζουν αδιάφορες επάνω στα παχιά χαλιά και τα βαριά έπιπλα. Διέσχισε βαδίζοντας σιγά το διάδρομο και ήρθε και στάθηκε μπροστά στο βασιλιά τυλιγμένη σε έναν πορφυρό μανδύα.
Άκουσε βασιλιά μου, του είπε. Τα λόγια του ήμερου νερού ήταν δυστυχώς αληθινά. Η μικρή σου κόρη είναι κακορίζικη. Η τύχη της , την έχει εγκαταλείψει. Και αυτό κάνει κακό σε όλον ετούτο τον οίκο. Άρχισε από τις αδελφές της αλλά σε λίγο καιρό, σαν κακή αρρώστια αυτή η κακοτυχία θα απλωθεί σε όλο σου το βασίλειο και οι άνθρωποί σου θα δυστυχήσουν.
Τι να κάνω ? Και τι να κάνω ? Είπε με τρεμάμενη φωνή ο βασιλιάς δίχως να σηκώσει ούτε μια στιγμή το βλέμμα του. Σε παρακαλώ , συμβούλεψε με, συνέχισε..
Σα κεραυνός επάνω σε γερασμένο έλατο έπεσε η λέξη της πάνω του και του κατέκαψε τα σωθικά : Διώξτη ! Πρέπει να φύγει ! Πριν έρθει η νέα αυγή, πρέπει να είναι μακριά. Του γύρισε την πλάτη και σέρνοντας τα βήματα της η γριά έφυγε..
Χαμένος....Χαμένος ο βασιλιάς μα , πώς είναι δυνατόν εγώ να διώξω την αγαπημένη μου θυγατέρα. Όχι , όχι κάποια άλλη λύση πρέπει να υπάρχει , έτρεξε πίσω από τη γριά , να ικετέψει να ζητήσει να μεσολαβήσει σε κάποιο Θεό , σε κάτι.... Μάταια...Η γριά είχε εξαφανιστεί....[/color][/font]
---Τέλος 1ου μέρους ---
{A}
Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-07-2007 | |