Φύγε λοιπόν

Δημιουργός: Αριάδνη20/08, Αθηνά

Ένας αγαπημένος στίχος, ενός αγαπημένου τραγουδιού μου θύμισε τόσα πολλά ξαφνικά... "but I can't make you love me"......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν τη σκιά στου παραθύρου το περβάζι
σαν μιαν ανάμνηση που εσκούριασε πικρή
που αποδιώχνει κάθε μέρα το αγιάζι
και ξαναφέρνει το βραδάκι η βροχή,
με κυνηγάς.

Μεσ' στις σκιές μεγαλωμένος παραδρόμων
με δυο φαντάσματα και μνήμες κηδεμόνες,
πέρα απ' τα όρια των μακρινών κανόνων
που αναλλοίωτοι προσμένουν τους αιώνες,
με αποσπάς.

Και στο σκοτάδι που λιμνάζει στο υπόγειο,
απομεινάρι μιας αλλιώτικης ζωής
χωρίς συνήθεια στης αγάπης το απόγειο
να κατακλέβει τις ανάσες της ζωής,
με τυραννάς.

Πες μου τι θες από τα χτες τα ξεγραμμένα
κι από τα αύριο για πες μου τι ζητάς
Εγώ ξεπλήρωσα τα όσα είχα κρυμμένα
κι εσύ συγχώρεσες τα λάθη της καρδιάς

Φύγε λοιπόν και το κεφάλι μη γυρίσεις
και μη ρωτήσεις πια ποτέ ξανά για μένα
κράτα ό,τι θες απ' τις δικές μας αναμνήσεις
δίχως πυξίδα στου παρόντος μας το τέρμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2007