Μια συγνώμη σε μένα

Δημιουργός: Nanouka_m

Για αγάπη κλαίω...μα δεν τον συγχωρώ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το δωμάτιο άδειο, σκοτεινό
μόνο ο παραλογισμός απ'τα ποτά
Πίνω το ένα ποτήρι μετά το άλλο
Θέλω να ξεχάσω
Μα όσο πίνω τόσο σε φέρνω στο νου μου ξανά
Τόσο θυμάμαι και τόσο με πονάς.

Το μπουκάλι αδειάζει, είναι το τρίτο, τέταρτο..
δεν θυμαμαι κι αν θυμάμαι τι σημασία έχει πια.
Οι αναμνήσεις αιωρούνται σαν φαντάσματα στο δωμάτιο
με στοιχιώνουν, μου φωνάζουν όλα εκείνα που δεν θέλω
πια ν'ακούσω.

Το μπουκάλι αδειάζει κι άλλο, δεν βρήσκω άλλες λέξεις
μόνο εικόνες σαν σπασμένα γυαλιά που πάνω τους πατάω
κι αυτές με κόβουν, ματώνω όπου με άγγιξαν.
Σε λίγο ξημερώνει...δεν μου κάνει διαφορά,πάλι σκοτάδι
θα είναι για μένα.

Η τελευταία σταγόνα απ'το ποτό μεθάει τα χείλη μου
κουράστηκα να προσπαθώ να μην θυμάμαι,
η αντοχή μου στο μηδέν...δεν έχω κουράγιο άλλο δάκρυ
να αφήσω να τρέξει,μα κοιτάζω το κορμί μου και
έχω σημάδια σου παντού.

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για να φύγεις απ'τη σκέψη μου
τόσα άδεια μπουκάλια κι εσύ παραμένεις εκεί...
έχεις πια εγκλωβιστεί...

Μια συγνώμη θέλω μόνο να πω..όχι σε σένα, αλλά σε μένα
που σε αφήνω να με πονάς, που δεν έχω κουράγιο να σε βγάλω
απο μέσα μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2007