Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή (ε)

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Στη χθεσινή πανσέληνο... στο ανεκπλήρωτο του έρωτα... στον αίτιο... καλό απόγευμα στιχόπολη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
Στο φορτισμένο δωμάτιο, πάμφωτος ήλιος
εγκαθιστά χρυσαλίδες αιωνιότητας
Ανακλαδίζονται οι αποστάσεις
νωχελικά σκοτώνουν τις επιθυμίες τους
Ένα πλεόνασμα μου γνέφει χαμογελαστά
Θα ‘παιρνα όρκο πως ήσουν εσύ
αν δε με τύφλωνε τόση αδημονία
Μόνο τα μόρια της σκονισμένης μου αδυναμίας
προδίδουν τη λαχτάρα μου
χοροπηδώντας σαν τρελά, χρυσαφένια έντομα
γύρω από ανοιξιάτικη μήτρα.

Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
Μεταξύ φθοράς και ειλικρίνειας
καταργώ το περισκόπιο του κόσμου
που κρατάει τη μορφή του στέρεη
και διαλύομαι.
Διαλύομαι κι ενσωματώνομαι,
μεταγγίζοντας με ψιθύρους το σώμα μου
στην εκδοχή σου. Σα σαύρα κουλουριάζομαι
πάνω στην πέτρινη υπόσχεση, που με προσμένει
Όταν έχεις υπάρξει τόσο πολύ και τόσο πρότερα
ανεκπλήρωτη επιθυμία διακαούς πόθου επαφής
πώς ν’ αντέξω τη μονοτονία της κατάφασης
και να στολίσω με υποθέσεις τις ανατροπές;

Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
Αναγγελίες προπατορικών αναλύσεων,
άχρωμες καταγγελίες ληγμένων αισθημάτων
αναπαράγουν την ιδεοκίνητη κακοδαιμονία
Φυσικά, στις παραλίες τα κύματα
εξακολουθούν να θρυμματίζουν βότσαλα
χειμώνα καλοκαίρι, ανεξαιρέτως.
Αγάπη μου, το ξέρω, αθετώ το λόγο μου
σου είχα υποσχεθεί μια νάρκη άνευ περιστάσεων
και μία άνευ ματαιότητας συνάντηση
Μα να! πλανόδιοι πειρασμοί με σεργιανούν
και δε στοχεύω την υποταγή της ύλης μου.

Να υποτάξω προσπαθώ, αυτή,
την πανουργία του ανεκπλήρωτου, αιτία,
που όλο με τραβάει στα βαθιά και μ’ ερημώνει
Μα όσο βούλομαι, τόσο βάλλομαι

Απ’ την αρχή ξανά…
αλφαβητάριο ο έρωτας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2007